Kittenopvang Tamino : Wie zijn we en wat doen we?

Zorg voor kittens en de zwaksten onder de volwassen katten.

De katjes verblijven niet in het asiel maar worden ondergebracht in onze opvanggezinnen, tot ze groot en sterk genoeg zijn om geadopteerd te worden.

Opvang in gezinnen biedt een ongelofelijke meerwaarde voor deze kleine katjes!

De kleintjes groeien op in een warme en huiselijke sfeer, zonder stress, zonder tralies.

Op de leeftijd van minstens 9 weken, na vaccinatie en controle bij één van onze vaste dierenartsen worden de kleintjes uitgewuifd door hun opvanggezin en mogen ze hun valiesje uitpakken in hun definitieve adoptiegezinnetje.

Kittenopvang Tamino biedt elk katje de best mogelijke start voor een lang en gelukkig kattenleventje!

Onze pagina's :

Voorstelling van onze werking
Thuis gezocht voor onze opvangkatjes
Adoptienieuws
Onze regenboog
Verhalen uit de kittenopvang
Laatste kittenopvangnieuws
Onze opvanggezinnen stellen zich voor
Een katje in huis : praktische info

Links

Volg hieronder de verhalen uit de kittenopvang

Volg hieronder de verhalen uit de kittenopvang

zaterdag 25 september 2010

Afscheid nemen, het blijft een speciaal gevoel

Dag Babys van me!
Kleine liefjes worden groter,
Kleine spinnertjes kunnen op eigen pootjes staan,
Kleine schatjes verlaten het nest,
Kleine babykatjes worden groot...

Plots lijkt het een stuk stiller hier in huis.


Al hebben we nog heel wat kitties in opvang hoor!
Maar toch!

Frostie, Basiel, Aura en Garfield, ze verlieten één voor één en snel na elkaar hun babythuis.
Een nieuwe grote stap in hun leven!


Een mooie stap naar een eigen toekomst!







Een toekomst die ik ze keihard gun, een toekomst die ik elk van mijn spinnertjes toewens!
Tegelijk is het altijd weer raar om afscheid te nemen.


De voorbereiding, het boekje op orde brengen, een laatste keer mijn kleintje wegen en pelsje kammen, oortjes en oogjes nazien.
De laatste zoen, een laatste aaitje.
En dan de allerlaatste knuffel...
Daar gaan ze dan...

Ik zwaai tot de auto om de hoek verdwijnt, ik blijf nog even tegen de deurpost aanleunen.
Een diepe zucht en dan ga ik binnen.
Een traan glijdt langzaam langs mijn wang omlaag.
Boumie komt op me afgelopen, ik aai hem, zijn zachte pelsje voelt troostend aan.
Elk katje krijgt een aai over zijn koppie, een zoen, een blik vol liefde.
Traag en verloren loop ik naar de keuken, schenk me een glaasje cola in en mijmer over mijn kleinekes...

De kattenkopjes komen me troost bieden, miauwertjes vragen om aandacht.
Babykatjes klauteren langs mijn blote benen omhoog.
Het glaasje cola maakt plaats voor aaitjes en knuffels, voor lieve woordjes, voor katten!
Ik recht mijn rug, ruim de adoptiepapieren op en een glimlach verschijnt.
De rest van de dag blijf ik wachten op dat ene berichtje!


En dan komt het...
'Hey Chantal, alles supergoed verlopen! Het is of hij hier al jaren woont. Hij eet en heeft de weg naar het kattenbakje al gevonden. Hij doet niks dan spinnen, het is zalig...'

Berichtjes als deze toveren een lach op mijn gezicht.
Een verloren laatste traan rolt naar beneden maar ik straal.
Ik zing, ik huppel, ik voel me stukken lichter!


Pas nu kan ik opgelucht adem halen, pas nu voel ik me goed.
Ik ben zo gelukkig als één van onze kleine schatjes een eigen thuis heeft, een eigen gouden mandje!
En tegelijk gaat altijd een stukje van mijn hart met hen mee.
Steeds weer, altijd weer...
En, ik zou het niet anders willen!
Voor al mijn geadopteerde liefste spinnertjes en hun eigen warme adoptiegezinnetje.
Een "veel liefs" en "dank je wel" knuffel van een opvangmama die alleen het beste wil voor haar " baby's" en dolgelukkig is als een kleintje een warme toekomst krijgt!
Liefs,
Chantal

donderdag 16 september 2010

Vakantie vloog voorbij!

Vakantie is zalig maar thuis zijn met mijn spinners is ook best leuk!

Vakantie kwam en ging...
Veel te snel was het weeral voorbij!

Maar we hebben genoten en ik was zo blij mijn liefjes weer in mijn armen te kunnen sluiten!

Ook daar kwamen katten precies steeds mijn richting uit, of ik zocht ze onbewust op.

Ik kan gewoon geen 2 weken zonder kattenlijfjes...










Maar onze kleine en grote prutsen vonden het superfijn dat we terug waren!


Onze batterijtjes weer wat bijgeladen, beetje uitgerust en gebruind door de zomerzon.







Gewoon zalig, toch!!
Ondertussen zijn we het hier thuis al weer helemaal gewoon en onze lieve spinners ook!
Het gewone dagritme is terug, bij hen en bij ons.


Opstaan, kattenstreeltjes, miauwtjes en vragende blikken.




Als ik na de douche de tap afga, lopen grote en kleine spinnertjes voor en naast me.


Beneden is het verzameling aan de frigo...
Het miauwen gaat nu wat harder, de blikken worden iets dwingender en het drummen tegen mijn benen neemt toe.
Tot het eerst etenspotje op de grond staat.
Als uitgehongerde aapjes vliegen ze er z'n allen op af.
Alleen Zorah vindt dit haar status onwaardig en zij wacht rustig af.

En mijn mama toulouse, ze is zo mager geworden, komt dichterbij maar elk kitten laat ze voorgaan, ze zet een stapje achteruit, gaat zitten en wacht geduldig tot het kleintje klaar is met eten.
De restjes eet ze met smaak op.

Gelukkig komt er een 2de blikje!
Dan kan ook zij haar buikje rond eten, ze heeft het nodig, met haar 3 prutsen.

Heel gauw zijn de potjes leeg, de laatste kruimeltjes geruimd.
Likkebaardend druipen mijn harige lieverds af, ze zoeken elk een lekker zacht plekje op en liggen zich uitgebreid te wassen.
De kleintjes rennen nog even achter een balletje aan, een speelgoemuisje vliegt de lucht in en komt hard op de salontafel neer.
Tegen dat ik mijn 3de kopje koffie op heb is de rust in huis terug.
Ieder spinnertje heeft een eigen plekje gevonden.
Op de vensterbank, genietend van de eerste zonnestraaltjes van de dag ligt Whoopie.
Zorah, mijn princes ligt op de zetelrug.
Kleine Boumie ligt hoog op de krabpaal, tegen Strike en Lukkie aan, hij spint keihard en zij genieten duidelijk.
Baby Garfield loopt nog even mee als ik mijn tanden ga poetsen, hij klimt egen mijn benen op en kijkt me verleidend aan. toe mama, knuffel nog even...

Toulouse is haar babys aan het voeden.
Aura en Destiny liggen in elkaars armen.
Joppe heeft een geheim verstopplekkie.


Het is zalig rustig in ons kattenparadijsje als ik de deur achter me dicht trek en naar het werk rijd.
Tot vanavond mijn liefjes...
Geniet van dromen, spelen en slapen.
Groei en bloei en word sterke kattekes!
Tot straks, mijn knuffels.
Ik verlang alweer naar jullie warme zachte lijfjes tegen me aan.
Naar jullie gespin in mijn oor.
Naar jullie vragende blik en dwingende miauwtjes als ik thuis kom...


Tot vanavond mijn lieve schatten!!