Kittenopvang Tamino : Wie zijn we en wat doen we?

Zorg voor kittens en de zwaksten onder de volwassen katten.

De katjes verblijven niet in het asiel maar worden ondergebracht in onze opvanggezinnen, tot ze groot en sterk genoeg zijn om geadopteerd te worden.

Opvang in gezinnen biedt een ongelofelijke meerwaarde voor deze kleine katjes!

De kleintjes groeien op in een warme en huiselijke sfeer, zonder stress, zonder tralies.

Op de leeftijd van minstens 9 weken, na vaccinatie en controle bij één van onze vaste dierenartsen worden de kleintjes uitgewuifd door hun opvanggezin en mogen ze hun valiesje uitpakken in hun definitieve adoptiegezinnetje.

Kittenopvang Tamino biedt elk katje de best mogelijke start voor een lang en gelukkig kattenleventje!

Onze pagina's :

Voorstelling van onze werking
Thuis gezocht voor onze opvangkatjes
Adoptienieuws
Onze regenboog
Verhalen uit de kittenopvang
Laatste kittenopvangnieuws
Onze opvanggezinnen stellen zich voor
Een katje in huis : praktische info

Links

Volg hieronder de verhalen uit de kittenopvang

Volg hieronder de verhalen uit de kittenopvang

zondag 17 augustus 2008

Een luie zondag!

Een luie (zomer ??)zondag










in ons kattenparadijsje...




Het is nog enkele dagjes vakantie!


Buiten regent het en binnen genieten van spinnende en spelende poezenknuffels!


Genieten jullie mee van enkele leuke kiekjes?



Simba,


onze kleine pruts, bijna onherkenbaar veranderd op 2 maandjes tijd!
Vorige donderdag naar onze dierenarts voor zijn eerste vaccintjes geweest.
Hij deed het schitterend, piepte niet eens!
En deed de dierenarts versteld staan met zijn blakende gezondheid.
Hij heeft vast en zeker een super weerstand ontwikkeld!
Hij loopt en springt het hele huis door!

Ik boven, dat betekent Simba boven.

Ik naar beneden, Simba onmiddelijk mee.
Speelgoedballetjes, muisjes, kurken, grote katten, niets is veilig voor dit kleine spring-int-veldje!


Ondanks de rust waar ik volop van geniet, kriebelt het al het hele weekend, ergens binnen in mij.
Ik vertel het Ludo, binnenkort hebben we terug kittens, ik heb weer dit 'kittenkriebels'gevoel dat ik niet kan uitleggen maar meestal klopt.
Ludo zucht even, maar weet -net als ik- dat binnenkort ons huis weer overstelpt zal zijn van kleine wegwerppluisjes.
Zolang niet iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt en zijn dier laat steriliseren blijft dit katten(kitten)leed bestaan...

En dan gaat inderdaad de telefoon...
Of we plaats hebben voor 1 kleintje vraagt Henny.
Zelf heeft ze geen plek meer, ze vangt al 2 moederpoezen met kleintjes op en herbergt nog 1 verkouden kleintje.
Gisteren gevonden maar te klein om alleen te eten, vermoedelijk 3 weekjes oud, een meisje!

Ik heb de hoorn nog niet neergelegd of Ludo heeft de bench al uitgehaald en bijna opgesteld, de routine van zorg en opvang is bij ons allebei bijna onmiddelijk terug en woorden zijn dan bijna overbodig.



Piepklein, koud en hard miauwend maakt ze haar entree...

Drinken wil ze niet, natvoer ook niet,ze piept ontzettend hard en heeft het heel erg koud.

Een kersenpitje, een lekker zacht mandje en het warme knuffeltje tegen haar aan.

Onmiddelijk valt dit kleine poezenbeestje in slaap, doodop...


Straksjes flesje aanbieden en dan zien we wel of ze wil/kan zuigen.
Anders wordt het spuitjes voeren.


En duimen voor dit kleine liefje...

Geen opmerkingen: