Mijn lieve kleine Bubbles,
Dag mijn klein poezenbabytje...
Waarom, waarom mocht jij niet groot worden?
Waarom mijn klein lief spinnertje?
Je werd gevonden in een deurportaal van een winkel, piepend en alleen.
Minstens 2 dagen zat je daar tot je bij mij kwam.
Wat keek je angstig, wat leek je moe, je levenslust was weg, je keek alleen maar stilletjes voor je uit...
Wat een verschil enkele dagen later!
Het leek de goede kant op te gaan!
Je spinde en genoot van knuffelen en je interesse in de werled om je groeide.
En je at nu zelf!
Stilletjes kwam je bij, gram per gram...
Wat was je blij toen je bij Zara en Zoë mocht!
Je genoot van tegen ze aan te liggen, naar ze te kijken toen ze speelden, je kon zo grappig de trap op en af.
Wat waren we gek van je, kleine lieve baby!
Hoe jij piepend aan onze voeten stond en je dan spinnend in onze armen nestelde...
Wat een zalig zacht klein knuffelding was je toch!
Je genoot van tegen ze aan te liggen, naar ze te kijken toen ze speelden, je kon zo grappig de trap op en af.
Wat waren we gek van je, kleine lieve baby!
Hoe jij piepend aan onze voeten stond en je dan spinnend in onze armen nestelde...
Wat een zalig zacht klein knuffelding was je toch!
Hoe blij waren we toen het nieuws kwam dat jij een eigen thuis had!
Een leuke thuis, een goede thuis!
Over een paar weekjes zou je verhuizen.
Over een paar weekjes zou je verhuizen.
Een paar dagen geleden begon ik me wat zorgen te maken, zorgen over jou mijn kleintje!
Je kwam geen gram meer bij, integendeel.
Je flirte met de grens van 400 gram.
Ik voelde je botjes heen en wer schuiven onder mijn handen als ik je opnam.
Wat was je een klein broos kittentje.
Maar zo heel erg lief!!
En je levenslust bleef, je had zo'n pientere en wijze blik.
Telkens ik je bijvoerde, begon je vol moed ook weer zelf te eten.
En ik bleef erin vertrouwen, ik duwde mijn angst weg, ik negeerde ze...
Telkens ik je bijvoerde, begon je vol moed ook weer zelf te eten.
En ik bleef erin vertrouwen, ik duwde mijn angst weg, ik negeerde ze...
Ik geloofde erin!
Tot ik je vanmorgen vond, ik kan het nog niet geloven, klein engeltje.
Waarom ben je zo stilletjes weggegleden uit ons leven?
Je lag rustig op je kussentje waar ik je een laatste aaitje gaf...
Maar toen ik vanmorgen bij je keek was je al weg, dansend als een ballonnetje, op weg naar de sterrenhemel...
Mijn kleine engel, ik zie je voor me en weet niet waar het fout ging.
Ik blijf mezelf afvragen of ik dit kon voorkomen.
Of ik je verkeerd ingeschat hebt, iets over het hoofd gezien heb?
Ik vind het vreselijk je zo te moeten verliezen!
Je vertrok,
als een ballonnetje
dat danst in de wolken,
op weg naar het licht
van de eeuwigheid...
Dag mijn kleintje,
we missen je...
3 opmerkingen:
Hallo Chantal,
Echt niet te geloven dat kleine mooie lieve Bubbles er niet meer is! Ik zie hem nog bij me komen toen ik Shpirty kwam ophalen en hij kwam spinnen en knuffelen bij Shpirty. Ik weet zeker dat jij alles gedaan hebt om het hem na zijn traumatische ervaring helemaal naar zijn zin te maken en hem super te verwennen!
Veel sterkte en knuffels van Shpirty en mezelf!
Petra
chantal
Hoe droevig het nieuws , maar ik ken je al jaren, en weet dat jj alles hebt gedaan voor kleine bubbles .
Veel sterkte
knuffels
noekie en familie
hallo
we hebben vreselijk nieuws over ziggy!ziggy was geen huiskat hij wou de natuur in jagen en spelen in het gras hij was doodongelukkig binnen hij vond het vreselijk binnen het noodlot is toegeslagen gisteren werd hij in ons nochtans rustige straat aangereden pas savonds laat kwam hij opdagen zijn twee rechterpootjes verbrijzeld gebroken zonder vel zijn naar dierenarts geweest werd geopereerd maar toen hij thuis was en hij liggend zijn behoefte moest doen en wou ontsnappen uit het park(waar hij twee maand in moest blijven) ziggy kan je niet opsluiten binnen we hebben besloten hem te laten inslapen ik hoop voor ziggy dat hij nu rust vind
het spijt me dat ik je dit nieuws moet melden
kus ellen
Een reactie posten