Dit is kittenopvang!

Druk in de kittenopvang!

Dagen worden nachten, worden dagen, worden nachten,...steeds maar door!

Kittenseizoen op zijn drukst nu!

Dit betekent constante zorg voor kleine en piepkleine katjes. Zorgen dat mama poezen op tijd gesteriliseerd en bijgevoerd worden, oortjes moeten gereinigd, babykatjes gewogen, pasta tegen wormpjes en pipetjes tegen vlooien bij de vleet.

Babyflesjes, kersenpitjes, dierenartsbezoekjes en vaccintjes.

Het betekent pilletjes en soms zalfjes, telefoons en mails en nachtenlang woelen als een kitten niet goed gaat.

Het is genieten en champagne ontkurken als een doodziek kitten weer speelt!

Het zijn adopties en bezoekjes en erna de heerlijke fotootjes van gelukkige katjes en adoptanten.

Het is jezelf en je dierenarts verbaasd doen kijken naar het herstel van een kleintje.

Het is lachen en knuffelen, het is spelen met balletjes, muisjes, dierenwinkels leegkopen om steeds nieuwe mandjes en speeltjes te hebben. Het is kijken naar het wonder van een mamapoes met kittens.

Het is dag na dag met verstomming kijken hoe snel een hulpeloos babykatje een bijdehand speelvogeltje wordt.

Het is genieten van elk mooi moment!

Maar soms pakken de wolken samen en wordt de hemel boven de kittenopvang donker.

Soms lijkt alles opeens fout te gaan, worden kleintjes ziek.

Soms lijken alle zorgen niet genoeg te zijn en wordt een kleine pruts steeds zieker.

Dan wordt het hier thuis stil, verstommen de spelletjes, krijgt zorg absolute voorrang.

Nachten worden nachtjes.

Deuren en kamers gaan dicht, de wasmachine draait overuren en ontsmettingsmiddelen worden met liters verslonden. Alleen rust, zorg en liefde voor het schatteke. We volgen alleen nog het ritme van het zieke kleintje, samen gaan we verder, vooruit, achteruit...

Zolang als nodig, zolang het kan...

Altijd in liefde, altijd met rust en respect, altijd vol zorg, hoe zwaar het soms ook is.

We gaan door tot het moment waarop de blik van het katje de mijne kruist en ik lees...

Dat is het moment van loslaten, van weten, alleen nog warmte en knuffels, geen pijn meer.

De tranen rollen over mijn wangen als de dood het van ons wint.

Als een kleine pruts nooit groot zal worden, geen sterke grote kat zal worden.

Het blijft pijn doen, telkens weer.

Troost is er niet, alleen de wetenschap dat elk spinnertje vol liefde opgevangen wordt, de beste kansen krijgt en in rust losgelaten wordt als het moment daar is...
Ook afscheid nemen is deel van ons leven...

En hoe lastig dit ook is, terugdenken aan mijn kleine sterretjes zorgt steeds voor een glimlach op mijn gezicht, ik ben dankbaar dat ik het kleintje mocht verzorgen, mocht kennen, blij dat ik het liefde mocht geven.

Steeds weer en altijd opnieuw!

Liefs, mijn kleine spinnertjes!