Kittenopvang Tamino : Wie zijn we en wat doen we?

Zorg voor kittens en de zwaksten onder de volwassen katten.

De katjes verblijven niet in het asiel maar worden ondergebracht in onze opvanggezinnen, tot ze groot en sterk genoeg zijn om geadopteerd te worden.

Opvang in gezinnen biedt een ongelofelijke meerwaarde voor deze kleine katjes!

De kleintjes groeien op in een warme en huiselijke sfeer, zonder stress, zonder tralies.

Op de leeftijd van minstens 9 weken, na vaccinatie en controle bij één van onze vaste dierenartsen worden de kleintjes uitgewuifd door hun opvanggezin en mogen ze hun valiesje uitpakken in hun definitieve adoptiegezinnetje.

Kittenopvang Tamino biedt elk katje de best mogelijke start voor een lang en gelukkig kattenleventje!

Onze pagina's :

Voorstelling van onze werking
Thuis gezocht voor onze opvangkatjes
Adoptienieuws
Onze regenboog
Verhalen uit de kittenopvang
Laatste kittenopvangnieuws
Onze opvanggezinnen stellen zich voor
Een katje in huis : praktische info

Links

Volg hieronder de verhalen uit de kittenopvang

Volg hieronder de verhalen uit de kittenopvang

zaterdag 15 januari 2011

Voor Balou...



Balou (Loutje...)



18 augustus 2010 - 13 januari 2011


...voor altijd in ons hart
want afscheid nemen, bestaat niet...











Dag lieve schat van me!
Dag ons engeltje, ons spinnertje, ons keppetje!
Geboren in augustus, gedropt in het asiel toen je amper 6 weekjes oud was.
Samen met Kaatje en Mowgli.
Jij met een grote bobbel op je buikje, Kaatje en Mowgli met grote angstoogjes.
En toen was er mama Femke!



En jullie kenden alleen liefde en warmte.

Jij genoot, je was een zottekontje!!
Je vloog de kamer door en crosste de zetels op en af.







Maar de bult in je buikje groeide en werd steeds groter, in een razendsnel tempo zakten steeds meer darmpjes in het grote gat.

Op den duur sleepte je buikje bijna over de grond en bij elke sprong werden we banger dat je zou haperen, dat je je zou kwetsen.

Maar je woog pas 700 gram, een operatie kon niet, nog niet.

En toen je groter werd kwam de kostprijs van zo'n grote ingreep een grote belemmering.
Gelukkig kreeg jij heel veel vrienden, heel veel mensen draagden jouw een warm hart toe en hielpen ons om de nodige centjes bijeen te sparen voor jouw operatie.
Operatie Balou was een feit!


Een wondermooi project, Femke en ik doodgelukkig dat we je een toekomst konden geven!





Met een klein hartje en toch vol vertrouwen liet ik je op 9 december in het grote dierenziekenhuis achter.


Je keek me aan en je spinde.
Ik brandde kaarsjes en kruiste mijn vingers op een goede afloop.
En met mij deden heel veel lieve dierenvrienden hetzefde, heel wat kaarsjes brandden voor jou, ons lieverdje!
Dolgelukkig was ik toen ik je op 11 december mocht ophalen, tranen van geluk, de hele rit naar huis.
We juichten, we waren gelukkig!

Maar we juichten te vroeg.
Een paar dagen voor kerst had je plots koorts, je wondje was mooi genezen maar geen risico's met jou dus meteen naar de dierenarts.

En terug antibioticum.
Vele controles, dagelijks medicatie, een opname bij de dierenarts en infuusjes...

Niets hielp, je had en bleef koorts hebben!
Op 3 januari heb ik je naar huis gehaald, voor altijd...
We hoopten en bleven hopen dat de koorts weg zou gaan, dat jij het zou redden, dat je zou genezen.
Je at je kleine korreltjes met zeevis (speciaal voor jou), je at gourmetjes en je spinde!
Je deed niks liever dan op schoot liggen en kopjes geven.
Of je bekeek het leven in ons drukke kattengezin vanop een stoel.
Altijd was je in de buurt van Boumie en van ons.
Je sliep zelfs op bed, tegen mij aan of je krulde je in mijn armen en we genoten allebei.
Maandag nog gaf ik baby Yorben een flesje en jij en Boumie lagen gezellig heel dicht tegen mij aan, spinnend, kopjes gevend, krullend tegen mijn vrije hand om toch geaaid en geknuffeld te worden.
Woensdag opnieuw controle bij dierenarts, niets wees erop dat je kleine lijfje het moeilijker kreeg.
Je had nog steeds koorts maar verder vonden we niets alarmerends.
Ja, soms was je onzindelijk en vond ik een felgeel klein plasje maar goed, dit deed je vroeger ook al af en toe.
Woensdagavond vond je een gezellig nieuw slaapplekje, de babysit vond je wel lekker liggen.
Eten wou je niet maar ik was niet gealarmeerd, de rit naar de dierenarts is immers altijd wat stress en ik was overtuigd dat je 's morgens wel zou eten.
Helaas, er was geen morgen, geen dagje meer met jou...

Toen ik opstond vond ik je levensloze lijfje, stilletjes naast de babysit.
Je oogjes stonden rustig, je gezichtje leek vredig...
Maar mijn kleine lieveling, ik ben je kwijt!!
Heel lang heb ik je in mijn armen gehouden, heel wat traantjes vielen op je zachte pelsje en heel wat zoentjes op je kleine koppie.
Uren later hebben mama Femke en ik samen afscheid van je genomen.
Roosjes van ons en onze spinnertjes gaan met je mee.

Een eigen plekje heb je nu, voor altijd bij ons en in ons hart.
En ik weet, jij leeft in de harten van heel veel mensen verder.
Je was een prachtig klein spinnertje en ik hou onvoorwaardelijk veel van je...
Vanavond branden in heel veel huizen en hartjes kaarsjes voor jou, ons wondermooi diertje!
Een dikke kus over alle grenzen heen voor jou!
En het liedje ... Afscheid nemen bestaat niet... speciaal voor jou!
Je mama's Femke en Chantal
Bart en Ludo
Nymphe en Balder
Kaatje, Boumie en alle spinnertjes ten huize Femke en Chantal
xxx

2 opmerkingen:

an vanopbroeke zei

Mooi gebedje!!!JE mama en femke hebben fantastisch voor jou gezorgd BALOUTJE....By my brandt er alvast een kaarsje,vanwege een enorme dierenvriend & moesti xxx likjes

Anoniem zei

Dag kleine, dappere jongen.
Weer eentje, dat op straat belandde, eentje van de zovelen.
Zal dit ooit ophouden? Ik weet het niet.
Slaap nu maar, kleintje, het ga je goed, over de regenboogbrug
Doris van t asiel