Kittenopvang Tamino : Wie zijn we en wat doen we?

Zorg voor kittens en de zwaksten onder de volwassen katten.

De katjes verblijven niet in het asiel maar worden ondergebracht in onze opvanggezinnen, tot ze groot en sterk genoeg zijn om geadopteerd te worden.

Opvang in gezinnen biedt een ongelofelijke meerwaarde voor deze kleine katjes!

De kleintjes groeien op in een warme en huiselijke sfeer, zonder stress, zonder tralies.

Op de leeftijd van minstens 9 weken, na vaccinatie en controle bij één van onze vaste dierenartsen worden de kleintjes uitgewuifd door hun opvanggezin en mogen ze hun valiesje uitpakken in hun definitieve adoptiegezinnetje.

Kittenopvang Tamino biedt elk katje de best mogelijke start voor een lang en gelukkig kattenleventje!

Onze pagina's :

Voorstelling van onze werking
Thuis gezocht voor onze opvangkatjes
Adoptienieuws
Onze regenboog
Verhalen uit de kittenopvang
Laatste kittenopvangnieuws
Onze opvanggezinnen stellen zich voor
Een katje in huis : praktische info

Links

Volg hieronder de verhalen uit de kittenopvang

Volg hieronder de verhalen uit de kittenopvang

zaterdag 22 november 2008

Kleine hummeltjes!







Zo mooi, zo lief,
zo klein, ongelooflijk
schattig
en zo onschuldig....

Dit zijn kittens!

Kleine kattenoogjes,
vol vertrouwen, vol verwachting!
Elias en Ellis, identieke tijgertjes...
Ella en Ellie, identieke pantertjes...
Geboren : 18 september 2008












Ik had jullie nog fotootjes beloofd van mijn kleinste lieverdjes!
Ondertussen hebben deze 4 kleintjes, die verlaten en alleen
in een doos gedropt waren,
allen hun eigen verwenadresje gevonden.
Alle 4 zijn ze uitgegroeid tot superlieve en
speelse kattepoesjes die vol vertrouwen hun toekomst tegemoet trippelen!


Samen slapen,


Samen eten,








En, spelen, veeeeeeel spelen!










Ze wogen nog geen 500gram toen ik ze op 26 oktober
mee bracht naar huis en konden amper zelfstandig eten.
Nu zijn ze schitterende wezentjes voor wie knuffelen en genieten ,
net als ademen gewoon bij 'leven' hoort...
Woensdag opnieuw crisis in kattenland...

Een collega opvang in Oostende belt me op, dinsdagavond laat vond ze
met haar hond een doosje (net groot genoeg om 6 blikken in te zetten en
stevig dicht gemaakt), waaruit hard geschreeuw komt.
Ze vindt 5 piepkleine katjes, doorkoud, nat
en duidelijk totaal in paniek!
Oogjes nog toe, navelstreng nog niet eens opgedroogd en
er nog aan hangend ...
Amper enkele uurtjes oud, amper op deze wereld!
De hele nacht probeert ze de kleintjes nieuw leven in te blazen,
ze warm te krijgen en ze aan het eten te krijgen.
Eentje sterft in de loop van de nacht in haar handen...
Woensdagavond haal ik ze, zoals afgesproken, bij haar op.
Ik krijg tranen in mijn ogen als ik ze thuis installeer, in de transporter,
op een kersenpitje, in het warme kleine kittenbedje dicht bij ons.
Het lijkt meteen weer vertrouwd maar de angst en de zorgen
dat het niet zal lukken zijn ook weer terug.
Mikadoo is nu weer heel erg dicht bij ons.
De kleintjes wegen tussen de 90 en 101 gram...
Een normaal pasgeboren kitten weegt
tussen de 90 en de 120 gram, tekeningetje is niet nodig...
Dit wordt een dubbeltje op zijn kant!
De groten kijken amper op, weer hummeltjes...
Ze zijn het zo gewoon.
Ludo zucht, we hoopten ergens dat het seizoen nu voorbij zou zijn en we wat rust konden inlassen.
Niet dus,
en we beseffen allebei dat ik (als alles goed gaat) minstens 4 weken lang
geen enkele nacht doorslaap en
dat we met kerst nog kittens zullen hebben in de opvang.
Zo'n kleintjes, zo laat op het jaar hadden we nog nooit...
Maar eerste zorg, ze erdoor halen!!


Jammer genoeg
loopt het niet zoals gehoopt...

De eerste nacht verlies ik 2 kleintjes...

Ook de andere 2 blijven erg kritiek, ze zuigen zo goed als niet en vallen
alleen maar af (ondanks aangepast voer en alle zorg) .


Het is niet eerlijk!
Deze kleintjes verdienden een warme en
geborgen kittentijd bij mamapoes!



Toch geef ik niet op, ze leven en elk levend wezentje verdient alle kansen om te overleven!
Dus, volhouden!
Toch gaat het niet echt beter.
De kleintjes zuigen zo goed als niet.
Ze wegen nu nog 78 gram en 84 gram.
Het is gisterenavond laat als ik zie hoe mijn kleinste hummeltje de strijd opgeeft...
Het lukt niet meer, zijn kleine koppie zakt zachtjes opzij, hij strekt zich uit en kreunt heel stilletjes.
In mijn hand(waar hij perfect in past) ligt hij rustig.

Langzaam glijdt het leven uit hem weg
en blijft er
nog maar 1 piepklein hummeltje over...

Hoe konden mensen deze kleintjes dit aandoen???
Vandaag durf ik niet meer hopen, wil ik niet nadenken, durf ik niet verder te kijken...
Nu alleen nog dit piepkleine hoopje kat...
Ik kruis mijn vingers en leef met de uren, ...


Net nog flesje gegeven,
hij drinkt zo'n 1 tot 2 ml
maar begint nu wel te zuigen.
Net gewogen : 84 grammetjes.
Met Fluzemuus, mijn allereerste kitten op mijn schoot
mijmer ik over 'mijn' kleintjes, ver hiervandaan op de regenboogbrug...
Op een wolkje, o zo hoog,
zit je lekker zacht
kijk je naar de regenboog,
de maan, die naar je lacht.
Sterretjes schitteren om je heen,
de zon verwarmt je huid.
Jij bent daarboven niet alleen...
Dag, kleine lieve kittentjes!
Al waren jullie maar heel erg kort bij ons,
ook jullie leventje was waardevol en mooi...
Zacht knuffeltje van jullie opvangmama die wou dat ze meer kon...

1 opmerking:

goooooood girl zei

your blog is well well well......