
Vervolg op ons jaaroverzichtje!
En dan wordt het augustus...
Alleen Simba verblijft nog bij ons en hij stelt het prima dus, vakantietijd...
Papa neemt even de zorg voor onze spinners over en dus vertrekken wij richting zon...
Batterijtjes opladen want we weten, straks terug kittens...
We genieten!
17 augustus is het weer zover... de kittenfoon!
Kleine Noisette, nat, verkleumd, keihard schreeuwend, een zielig hoopje kat met pientere oogjes... Zo komt zij ons leven in!


Simba vindt dit kleintje zalig!
Ze blijkt een wonderbaarlijk katje te zijn!
Maar ook zij baart me heel wat zorgen, komt niet bij in gewicht, eten gaat moeilijk, ze wordt ziek en haar leventje hangt dagenlang aan een smal koordje als het virus dat Angel onderuit haalde opnieuw lijkt toe te slaan.
Maar ze haalt het!!
En de tranen lopen langs mijn wangen als ze eind september eindelijk speelt!

Ze blijft nog aansterken en groeien tot ze in november haar eigen gouden mandje tegemoet mag, mijn pientere muis!
Kleine Simba is ondertussen uitgegroeid tot een prachtig levendig en speels katertje!
Hij blijft mijn wondertje!
Eind augustus verlaat hij ons en gaat vol spelen zijn eigen leventje tegemoet...
mijn kleine schat...
En dan ... opnieuw kittens in nood!
4 kleintjes gevonden in Leffinge, gewoon op straat!
Eentje kan niet meer gered worden, de andere 3 komen, ellendig en vol vlooien, bij ons aan.
Nanook
en
Zorrito!
Eindelijk kleintjes waar ik volop van kan genieten!
Zij doen het volgens de boekjes, ze drinken hun kleine buikjes vol, slapen hun uurtjes door en groeien als kooltjes!
Deze spinnertjes zijn voorbeeldkatjes, Nala en Nanook blijven voor altijd samen!
September,
Opnieuw een loodzware kittenmaand...
14 september, opendeur dag in het asiel.
'S avonds brengen we 2 kleintjes mee, Luna en Artemis, 2 keer Maan...
Prachtige katjes met blinkende oogjes!
Kleine schattige Luna sterkt heel snel aan! Gelukkig!
Ze wordt een dapper dametje die je overal achterna loopt en letterlijk om aandacht vraaagt met haar zachte fijne stemmetje.
Artemis wordt geveld door het virus dat opnieuw de kop op steekt, opnieuw bang afwachten, opnieuw infuusjes en bezoeken aan de dierenarts, opnieuw hopen en duimen...

Maar het mag niet zijn, net als ik denk dat we gaan winnen geeft zijn lijfje de strijd op...
Luna en wij blijven verweesd achter...
Ondertussen opnieuw een noodoproep!
Coby is te klein voor het asiel en komt in opvang.
Hij is een prachtig en speels katertje!
Altijd in de weer, altijd bezig!
Hij maakt ons bang als bij controle blijkt dat hij een Flat chest heeft, een afgeplat borstkastje waardoor zijn longen minder plaats hebben!
Gelukkig gaat het om een milde vorm.
Amper een dagje oud, echt piepklein...
HIj lijkt dapper en vecht!
Dit kleintje moet leven!
Nachtenlang,dagenlang, urenlang ligt hij op schoot.
We doen ons best, we hopen en duimen en proberen alles...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten