De hele lange koude winter zat ze er, kijkend, slapend, rillend, hongerig.
Maar ze liet zich niet pakken, daarvoor was ze te bang, had ze misschien al teveel meegemaakt in haar leventje.
In de tuin wordt een mandje neergezet en Mistie vleit zich erin om het nog maar zelden te verlaten.
Ondanks de regen, de snijdende wind, de kou.
Ze is nog steeds te bang om iemand dichtbij te laten komen maar het bordje lekkers dat ze elke dag krijgt, eet ze gretig en gulzig leeg.
Een klein tuinhuisje verschijnt in de tuin en Mistie verhuist naar dit schuilplekje.
En dan komt het wonder eindelijk, ze laat zich heel even aaien.
En we weten, het moment dat ze zich even zal laat pakken komt nu dichterbij.
Afspraak bij de dierenarts, geen kittens meer voor dit spinnertje.
Ze wordt zo gauw mogelijk gesteriliseerd, nagezien en dan mag ze voor altijd in haar eigen paleisje (tuinhuisje) blijven wonen!
7 april wordt de grote dag...
Ze laat zich relatief vlot pakken, ligt rustig in haar bench en spint...
De sterilisatie verloopt vlekkeloos, op een paar kattekrabbels op mijn hand na.
Ze ziet er vreselijk mager uit, heeft korstjes op haar borstkastje en lijkt slechte tandjes te hebben.
De sneltest wijst uit de de kattenleucose heeft...
Ze mist een hoektandje en vermoedelijk heeft ze een hard leven gehad.
Mistie komt tot rust in de bench, eet bijna meteen na haar operatie haar potje leeg en spint.
Ze lijkt te genieten van een aaitje op haar koppie maar tegelijk is ze zo bang.
Aarzelend en bijna piepend miauwt ze als je dichterbij komt. Uitnodigend en vragend haar blik en haar houding.
Mijn hart breekt...
Kleine lieverd, wat heb je allemaal doorstaan?
Maar ik weet, dit harde leven is nu voorbij voor jou!
Je krijgt een echte thuis!
Je hoeft niet meer buiten te leven, je mag ook gewoon een binnenkatje worden als jij dit wil.
Elke dag lekkere hapjes, een warm slaapplekje en aaitjes als jij daar zin in hebt.
Dit wordt vanaf nu jouw leventje!
En we hopen dat je nog heel lang kunt genieten van je nieuwe leven, ondanks je ziek zijn, ondanks de diagnose van leucose die als een donkere wolk over je heen hangt.
Veel geluk mijn kleine meid!
Ik hoop dat je leert dat mensen ook te vertrouwen zijn, ik hoop dat je opnieuw durft en kunt genieten van leven en ik wens je nog heel veel mooie levensdagjes toe!
Het kan, dat heeft Figaro me 7 jaar geleden laten zien!
Ik geloof erin, ik geloof in jou...
En gisteren bleef spannend!
Karel, (Banjo uit de opvang) is op vakantie!
Hij is een prachtige en verzekerde kater geworden!
Zo mooi, zo groot en tegelijk nog dezelfde blik.
Hij kijkt om zich heen, verbaast, met grote ogen.
Hij blaast als hij mijn katten tegenkomt en tegelijk zoekt hij ze op en ruikt, ruikt, flehmt en herontdekt alles in huis.
Onthouden katten?
Ik ben overtuigd van wel als ik zie hoe hij moeiteloos weet waar de kattenbak staat, de etensbakjes meteen weer vindt en de trap oprent.
Knuffelen ziet hij nog niet zo erg zitten vandaag maar ik weet, morgen misschien...
Geniet even mee:
Foto van vroeger...Banjo (Karel nu) in de kittenopvang 
Dit is midden oktober 2009
Hij kwam als bang katertje in de opvang, ziek, niezend en met een achterpootje dat misvormd is.
Hij leerde vertrouwen en genieten!
En dit is Karel nu!
10 april 2010.
Een prachtige kat die dol is op zijn baasje, gek is op spelen en knuffelen en gewoon gelukkig is!
Schitterend toch...
Lieve kattenknuffies.
Chantal
2 opmerkingen:
Mijn lieve knapperd! :)
Hij is echt knap Lies, lieve mooie Karel!
Hadf het over hem toen ik deze week in het asiel kwam en ze vonden het allemaal super dat deze lieve schat een mooie thuis heeft bij jou!
By the way, hij is niet te doen!!
De washandjes zijn niet veilig voor hem, hij rent en crosst en is zo schattig om bezig te zien!
Vanavond alweer de laatste avond...
Een reactie posten