Toch weer verder vechten

Vechten, altijd vechten en toch weer doorgaan...

Soms vraagt dit zo onmenselijk veel. Soms zijn het leed en het verlies zo zwaar om dragen dat niks nog moet, niks nog hoeft en je eigenlijk alleen weg zou willen kruipen in een diep en donker gat...
Maar hoe graag je dit ook wil, kattenoogjes kijken je verwachtingsvol aan als je na je werkdag thuis komt, kattenlijfjes strijken langs je blote zomerbenen, kattensnoetjes drukken zich tegen je gezicht aan, kattenlijfjes nestelen zich in de kromming van je armen zodra je uitgeput en leeg in de zetel neerploft!
En dan???

Dan heb je geen keuze, alleen 1 opdracht en die heet : doorgaan.....
Hoe zwaar het ook is, hoe moeilijk en hoe pijnlijk, gewoon doorgaan!
En genieten als een wondertje gebeurt, als een doodziek kitten plots toch weer zelf gaat eten.
Als een tienermama poesje gewoon kleuter mag zijn tussen de katten en mag spelen!

En dus, gaan we door!!
Een diepe dip, een uitputtingsslag en vele sterretjes later...
Maar net in de overlevertjes en de heldere sterretjes vind ik de moed om vandaag opnieuw voor kittens en katten te kiezen...

Nu wil ik vooral dat Britt en Noesje een thuis vinden!
Ze zijn gewoon schatten, allebei!!
Daarna gaat onze opvang weer open en zullen opnieuw kittens hun levensloop starten in kittenopvang Tamino!

Liefs,
xx

Mijn liefste spinnertjes

Voor mijn spinnertjes...

Mijn kleine prachtige babykatjes, mijn kleine spinnertjes, mijn droombabytjes, mijn wondermooie prutsen, mijn schatjes....

Het heeft niet mogen zijn, nog nooit was een virus zo dodelijk aanwezig in mijn huis, nog nooit sloeg het noodlot zo hard toe als deze keer!

Dag na dag werden kleintjes ziek, het begon zo onschuldig, zo gewoontjes maar het werd een vreselijk gevecht!

Geen duidelijke aanwijzingen, een luchtweginfectie en dan net als deze lijkt op te klaren, net dan faalt hun hartje en was ik ze kwijt.

Een gevecht met maar één winnaar, de dood...

Met mama Noesje heb ik de oogjes van haar baby dichtgekust. Niena en Nanne heb ik in mijn handen laten gaan, hun pelsjes nat van mijn tranen.

Elk kleintje, zo'n verlies, zo'n groot verlies...

Steeds weer sloeg het noodlot keihard en zonder waarschuwen toe, doodsbange en intrieste dagen en weken!

Kleine muizen, geen schijn van kans!

Bloesems die nooit bloemen werden...

Toen heb ik beslist even rust in te bouwen!

Ik ben het de kleintjes en mezelf verplicht, eerst moet mijn huis helemaal kiemvrij zijn en volgens onze dierenarts neem ik dan best gedurende 4 weken geen nieuwe kleintjes aan.

Alles in ondertussen gewassen en ontsmet.

Heel wat spulletjes weggegooid, uit voorzorg en schrik.

Dit betekent concreet dat ik tot eind juli geen babykatjes meer opvang bij mij hier in huis.

De kittenopvang bij de collega opvangmama's gaat wel door en hun kittens vind je op de site van het blauwe kruis http://www.hetblauwekruiskust.be/

Voorlopig heb ik alleen nog mijn rode kleine tijgertjes in opvang : Remco, Alvaro en Timmy...

En ook zij deden mijn hart even stilstaan toen de kleinste een heel zware longontsteking kreeg en zijn leven aan een zijden draadje hing, zo dun als het draadje van een spinnenweb maar gelukkig ook net zo stevig want vandaag lijkt alle gevaar geweken!

Hij blijft wel nog heel veel zorg vragen en we zijn er nog helemaal niet maar het gaat de goede richting uit. Alleen blijft hij vermoedelijk doof want zijn trommelvliesjes zijn allebei helemaal stuk gegaan onder de infectiedruk.

Maar dit zal de toekomst uitwijzen, voorlopig krijgt hij maximale zorg, rust, massa's liefde en wordt hij bedolven onder de knuffels.

We zien wel waar we samen uitkomen.

Ook Noesje en Britt (zie pagina met spinnertjes zoeken een thuis) zoeken nog een wondermooie eigen thuis!

Mijn mama's zijn allebei prachtdieren die een zwaar verlies leden, hun babytjes...

Maar ze zijn sterke dametjes en wondermooie poezen! Ze laten zich nu lekker verwennen en genieten van alle aandacht.
Noesje verzorgt de kleine rode tijgertjes nog heel intens maar tegelijk richt ze haar aandacht ook op eten, zelf spelen en spinnen.

Kleine Britt is vermoedelijk zelf amper 1 jaar oud en draagt al een heel verleden met zich mee.Ze begint nu zelf te genieten, komt meer en meer naar beneden, spint en speelt zo grappig!

Eigenlijk is ze zelf nog een kitten, zo speels, zo grappig en zo mooi!

Het zou fantastisch zijn als mijn mamaatjes een eigen warme thuis zouden mogen vinden!

Dus neem zeker een kijkje bij hen, ze verdienen een thuis net zo hard en ze zijn zo lief...

Laat ze niet in de kou staan, terug naar het asiel zou vreselijk zijn voor hen!

http://kittenopvang-tamino-thuisgezocht.blogspot.com/

Dank jullie voor alle steun en begrip!

Hopelijk straks opnieuw spinnertjes en fijne adopties!!

We staan er terug vol moed vanaf 1 augustus voor die kleintjes die ons het allerhardste nodgi hebben...

Kleine wondertjes in opvang!

Terug kittentijd...

Amper april was het toen de allereerste piepkleine prutsen in opvang kwamen!

Nu ze net iets groter zijn, een eerste fotoreportage!

En vanaf nu kun je de groei van onze kitties weer van nabij volgen!

Gelukkig is mama Noesje er!

Ze is schitterend en ik ben vol bewondering voor haar!

Zijn ze niet om op te eten, die kleine prachtige wolletjes?

Over een paar dagjes vind je ze terug op de adoptiepagina en kunnen ze gereserveerd worden...

Vanaf half juni kunnen ze op eigen kleine pootjes staan!

Nieuw kittenseizoen!

Het is lente, de zonnestraaltjes winnen aan kracht, de natuur ontwaakt en kittentjes worden geboren...

Vorige week kreeg ik de allereerste hulpkreet in 2011.

Een kleine prutsemie was het asiel binnengebracht, net zo'n 6 weekjes oud.

Een grappig en prachtig mooi kleintje dat helemaal overstuur en met grote oogjes in haar kooitje zat.

Thuis lag ze meteen bij ons op schoot en sliep ze de hele avond door, spinnend.

Ondertussen zijn we een weekje later, is ze gereserveerd en straalt ze als 'de ster' des huizes!

Ze speelt, spint en is keigrappig als ze achter ons aan de trap op klimt of bij ons op schoot komt knuffelen.

Ze is echt een schatteke!

Bijna was ik vergeten hoe lief en grappig deze kleine wezentjes zijn maar Kato laat het me steeds weer zien.

En ik geniet van dit kleine meisje!

En dat het kittenseizoen stilaan op gang komt bewijst de telefoon die ik kreeg, een mama poes is net bevalen in het asiel...

Morgen komen mama en haar babys naar ons toe.

En met deze lieverdjes is een nieuw kittenjaar officieel van start...

Duimen op een warm en 'juist' kittenjaar met veel mooie adopties en weinig leed!

Vakantie

Een midweekje ertussenuit!
Een zalig idee, een paar dagjes jezelf verwennen en genieten van verwend worden
Urenlange winterwandelingen en een lekker aperootje als beloning...
Het is heerlijk!
Maar...ik moet heel eerlijk zeggen, ik begin ze nu al te missen, mijn spinnende haarbolletjes!
Vanavond nog even genieten van rust en geen haartjes, geen kattenbakken en geen miauw om eten.
Morgen terug knuffelen, knuffelen, in slaap vallen met het luide gespin van Misty in mijn oren, het zachte knorren van Tamino en de trappelende pootjes van kleine Boumie op mijn buik.
Zalig vooruitzicht....

Gisteren ook telefoon gehad van mama Femke, Molletje komt terug in de opvang.
Deze klein e pruts is nu een dikke 3 maandjes en een schatteke!
Helaas lukte het niet met de oudere poes des huizes in haar adoptieadresje, deze had het moeilijk om haar huis te deklen met een klein spring-in-het-veldje en dus komt onze kleine meid terug in de opvang.
Volgende week fotootjes en meer nieuws over ons kleutertje!
We hopen dat ze heel snel een nieuwe thuis vindt!

To gauw,
Chantal

Januari eindigt mooi voor Toulouse!

Onze Toulouse!

Het is 20 juli als ik een noodoproep uit het Oostendse asiel krijg.

Een poes die de dag ervoor binnengebracht werd is nu aan het bevallen...

Help!!

Een paar uur later haal ik 3 minikittentjes uit de transporter en een zacht mamatje.

Toulouse...

Ze is een prachtige en zorgzame mama die haar kleintjes met veel zorg omringt.

Nolleke, Nielks en Noah zijn prachtige schattekes.

Ze kennen alleen liefde en warmte in hun babytijd.

Mama loopt ze overal achterna, corrigeert ze als nodig en leert ze alles wat kleine poesjes moeten weten.
Nolleke heeft het lastig, we twijfelen of ze wel ziet ofdat ze een hersenletsel heeft.

Mogelijks is zij het kleintje dat onderweg nog geboren werd.

Maar de 3 babys worden mooie peuters en prachtige kleuters...

En de dag dat ze mama verlaten komt plots heel dichtbij.

2 dagen lang zoekt ze, Toulouse en begrijpt ze het niet.

Dan legt ze zich bij haar nieuwe situatie neer.

Ze woont bijna constant boven, ligt uren voor het venster en slaapt in de logeerkamer.

Ze is mager, broodmager en haar doen eten is heel moeilijk.

Het wordt een opdracht, een zware dagelijks weerkerende taak.

In oktober besluiten we haar toch te laten steriliseren en tegelijk te laten testen op leucose en aids.

Gelukkig, ze is kerngezond!

En langzaam aan, met heel veel liefde en geduld ontpopt Toulouse zich tot een katje met levenslust en energie!

Ze beweegt zich nu veel meer in de groep, eet en geniet van een plekje in de zon.

Boven ligt ze nog maar zelden meer, ons huis is nu vertrouwd, het gaat haar goed!

Met kerst weer een stap vooruit!

Ondanks de drukte en het kinderlawaai geniet Toulouse van het warmste plekje in huis, de salontafel voor de haard.

Drukte stoort haar niet, ze spint en kijkt en slaapt.

En in januari komt plots een warme telefoon...

Of Toulouse nog steeds een thuis zoekt?

Morgen is het dan zover, mijn mama Loesje vertrekt en gaat een heel eigen hoofdstuk in haar leven tegemoet!

Eerst wennen aan de kindjes en de hond des huizes.

Straks mag ze buiten en ik weet dat ze dit zalig zal vinden!

Ik wens haar een prachtleven toe!

Ze verdient het zo erg!!

Ik weet dat ik haar weer zal missen maar wil alleen dat mijn meid gelukkig is en een mooie kattentoekomst krijgt!

Dag lieverd van me,

Veel geluk!! xxx

Voor Balou...

Balou (Loutje...)

18 augustus 2010 - 13 januari 2011


...voor altijd in ons hart
want afscheid nemen, bestaat niet...

Dag lieve schat van me!

Dag ons engeltje, ons spinnertje, ons keppetje!

Geboren in augustus, gedropt in het asiel toen je amper 6 weekjes oud was.

Samen met Kaatje en Mowgli.

Jij met een grote bobbel op je buikje, Kaatje en Mowgli met grote angstoogjes.

En toen was er mama Femke!

En jullie kenden alleen liefde en warmte.

Jij genoot, je was een zottekontje!!

Je vloog de kamer door en crosste de zetels op en af.

Maar de bult in je buikje groeide en werd steeds groter, in een razendsnel tempo zakten steeds meer darmpjes in het grote gat.

Op den duur sleepte je buikje bijna over de grond en bij elke sprong werden we banger dat je zou haperen, dat je je zou kwetsen.

Maar je woog pas 700 gram, een operatie kon niet, nog niet.

En toen je groter werd kwam de kostprijs van zo'n grote ingreep een grote belemmering.

Gelukkig kreeg jij heel veel vrienden, heel veel mensen draagden jouw een warm hart toe en hielpen ons om de nodige centjes bijeen te sparen voor jouw operatie.

Operatie Balou was een feit!

Een wondermooi project, Femke en ik doodgelukkig dat we je een toekomst konden geven!

Met een klein hartje en toch vol vertrouwen liet ik je op 9 december in het grote dierenziekenhuis achter.

Je keek me aan en je spinde.

Ik brandde kaarsjes en kruiste mijn vingers op een goede afloop.

En met mij deden heel veel lieve dierenvrienden hetzefde, heel wat kaarsjes brandden voor jou, ons lieverdje!

Dolgelukkig was ik toen ik je op 11 december mocht ophalen, tranen van geluk, de hele rit naar huis.

We juichten, we waren gelukkig!

Maar we juichten te vroeg.

Een paar dagen voor kerst had je plots koorts, je wondje was mooi genezen maar geen risico's met jou dus meteen naar de dierenarts.

En terug antibioticum.

Vele controles, dagelijks medicatie, een opname bij de dierenarts en infuusjes...

Niets hielp, je had en bleef koorts hebben!

Op 3 januari heb ik je naar huis gehaald, voor altijd...

We hoopten en bleven hopen dat de koorts weg zou gaan, dat jij het zou redden, dat je zou genezen.

Je at je kleine korreltjes met zeevis (speciaal voor jou), je at gourmetjes en je spinde!

Je deed niks liever dan op schoot liggen en kopjes geven.

Of je bekeek het leven in ons drukke kattengezin vanop een stoel.

Altijd was je in de buurt van Boumie en van ons.

Je sliep zelfs op bed, tegen mij aan of je krulde je in mijn armen en we genoten allebei.

Maandag nog gaf ik baby Yorben een flesje en jij en Boumie lagen gezellig heel dicht tegen mij aan, spinnend, kopjes gevend, krullend tegen mijn vrije hand om toch geaaid en geknuffeld te worden.

Woensdag opnieuw controle bij dierenarts, niets wees erop dat je kleine lijfje het moeilijker kreeg.

Je had nog steeds koorts maar verder vonden we niets alarmerends.

Ja, soms was je onzindelijk en vond ik een felgeel klein plasje maar goed, dit deed je vroeger ook al af en toe.

Woensdagavond vond je een gezellig nieuw slaapplekje, de babysit vond je wel lekker liggen.

Eten wou je niet maar ik was niet gealarmeerd, de rit naar de dierenarts is immers altijd wat stress en ik was overtuigd dat je 's morgens wel zou eten.

Helaas, er was geen morgen, geen dagje meer met jou...

Toen ik opstond vond ik je levensloze lijfje, stilletjes naast de babysit.

Je oogjes stonden rustig, je gezichtje leek vredig...

Maar mijn kleine lieveling, ik ben je kwijt!!

Heel lang heb ik je in mijn armen gehouden, heel wat traantjes vielen op je zachte pelsje en heel wat zoentjes op je kleine koppie.

Uren later hebben mama Femke en ik samen afscheid van je genomen.

Roosjes van ons en onze spinnertjes gaan met je mee.

Een eigen plekje heb je nu, voor altijd bij ons en in ons hart.

En ik weet, jij leeft in de harten van heel veel mensen verder.

Je was een prachtig klein spinnertje en ik hou onvoorwaardelijk veel van je...

Vanavond branden in heel veel huizen en hartjes kaarsjes voor jou, ons wondermooi diertje!

Een dikke kus over alle grenzen heen voor jou!

En het liedje ... Afscheid nemen bestaat niet... speciaal voor jou!

Je mama's Femke en Chantal

Bart en Ludo

Nymphe en Balder

Kaatje, Boumie en alle spinnertjes ten huize Femke en Chantal

xxx

Beste wensen voor 2011!

Dag allemaal,

Ik wil jullie een wondermooi jaar toewensen!
Een jaar waarin een aantal van jullie dromen uitkomen en een aantal andere vorm krijgen.
Een jaar waarin je mag genieten van heel veel mooie en warme momenten.



Een jaar waarin mensen noch dieren pijn en verdriet hebben.
Waarin we rotsvast geloven in het goede!

Waar mensen stil staan bij hun geluk en de mensenkracht gebruiken om het leed bij hun medemens en bij de dieren te verlichten.
Allee, ik wens elk van jullie een sprookjesachtig mooi en warm 2011 toe!



Een jaar vol liefde voor de kleine en kwetsbare leventjes rond ons.
Vol warmte en gevoel en veel vechtlust!
Vol drang naar overleven, naar levenskwaliteit en naar de kans om te leven zoals ieder wezentje dit liefste wil.




Whoopie,
Hij wenst jullie warmte toe, een zachte plek om te slapen.
En het vermogen om in elke mens en in elk dier het goede te zien!








Pitou,
Hij wenst jullie een goede gezonheid!
Als geen ander weet hij wat het is om chronisch ziek te zijn.
Om dag in dag uit te snotteren, een dag goed en een dag ziek te zijn.
En ondanks alles toch vol levenslust!




Zorah,

Ze wenst jullie schoonheid toe!
Ontdek de pracht in elk levend wezentje, in elke mens, elk dier en elke plant.
Ze is zo zacht en zo mooi!




Pistache,
Hij wenst jullie genieten van knuffels en warme momenten toe!
Hij is een klein (groot uitgevallen) genietertje.
Kom niet te dichtbij, dan is hij overdonderd en weet niet wat te doen.
Maar laat zien dat je van hem houdt en je krijgt zoveel terug.




Misty,

Mijn eigenzinnige knuffelmie zendt jullie heel veel knuffels!
Genoeg om heel 2011 mee te vullen.
Zolang zij maar veilig in mijn armen weg kan duiken!
Mijn pantoffelheld...




Kwekkie,

Ze wenst jullie vertrouwen toe.
Ze leert elke dag bij, elke dag nog leert ze dat mensen soms wel te vertrouwen zijn.
En dit leerproces wil ze graag met jullie delen.




Fluzemuus,

Teder, kwetsbaar, mooi en zacht.
En toch, een eigen willetje heeft ze wel, deze dame!
Ze wenst jullie gedrevenheid om je dromen na te jagen!
Niet op te geven als je echt een doel voor ogen hebt.



Zwartje,

Hij wenst jullie een leven zonder angst toe, al is hij zelf doodsbang voor elk nieuw geluid.
Hij wil zo graag vertrouwen hebben maar zijn vertrouwen werd beschaamd, vroeger.
Hij wenst dat jullie je over zo'n littekens heen kunnen zetten en opnieuw kunnen vertrouwen en genieten van elke dag.


Tamino,

Zielsgenoot van me...
Je zegt zoveel met zo weinig.Je bent zo zacht, zo vol liefde.
Zoals jij je kleine kopje in mijn arm duwt, dat is pure liefde.
Als elke mens een beetje van jouw liefde heeft, dan wordt de wereld een paradijsje om te wonen!




Swiffer,

Je leert me steeds weer dat volmaakt zijn niet moet!
Hoe je gewoon gelukkig kunt zijn met je beperkingen, zoals jij geniet van je leventje...
Dit is zo puur, zo mooi.




Zelf wens ik jullie echte vriendschap toe,
zoals deze 2 kleine prutsen elkaar alle goeds toewensen, zo wens ik jullie ook alleen mooie momenten en ware vriendschap toe!



Zorgen voor elkaar,
in goed en bij pijn...






Ludo wenst jullie doorzettingsvermogen toe.
De kracht om door te gaan, om die helling op te raken.
Al is hij nog zo steil.

Mama Toulouse laat zien hoe zorg en warmte het leven kunnen veranderen.
Hoe een klein beetje warmte het leven een andere invulling kan geven...
Ze straalt gewoon!




Ons Baloutje,
hij wenst iedereen geluk toe!
Hij is doodziek maar klaagt niet.
Hij begroet iedereen met zacht gespin en een fijn miauwtje.
Hij plukt de dag,
elke dag opnieuw!






En
mijn
Boumie,

Hij is
het bewijs dat je
de dood in de ogen kunt kijken en toch weer kan opstaan...
Hij staat voor vechtlust, voor levenslust en voor liefde.
Hij is het wondertje van 2010, laat Balou ons wondertje voor 2011 zijn...
Op naar een warm en mooi jaar vol liefde!
Chantal