Regenboogbrug, waarom...

Weet niet wat te zeggen, wat te schrijven...

Daarnet is mijn kleinste liefje naar de regenboogbrug vertrokken!

Zijn broertje en zusjes achterna!

Maar hoewel het al de hele dag duidelijk was dat dit niet zou lukken, toch doet het ongelooflijk veel pijn...

Waarom, waarom?

Was je te klein, te zwak, was dit jouw destiny, was dit jouw les voor mij?

Kleine ster,

je laat me stilstaan bij mezelf, bij wat en wie ik ben, bij vragen als: waarom, wat is het doel

Ik weet gewoon, je bent niet zomaar in mijn leven gekomen, er niet zomaar uit vertrokken.

Ik ben blij dat ik 5 dagen lang voor jou mocht zorgen, ben blij dat je in mijn leven kwam!

Zo mooi dat je vannacht heel zachtjes begon te spinnen...

Kleine ster, ik vergeet je niet!

Maar tegelijk zijn daar gevoelens van pijn, van kwaadheid, van triest zijn omdat het me niet lukte, van falen.

Ik wou je zo graag zien groeien en bloeien!

Wou ik teveel??

Heb ik te lang gewacht?

Heb ik iets fout gedaan?

Kon ik jouw sterven voorkomen?

Er zijn rationele antwoorden en die zijn soms goed en vaak juist maar niet vanavond...

Nu wil ik even filosofisch zijn, even stilstaan bij mijn kleintjes!

En bij mezelf.

Gisterenmiddag was nog zo hoopvol!

Op bezoek bij kleine Elias die het schitterend doet!!

Alleen de kleintjes als Elias die nu een warme en liefdevolle thuis hebben, ondanks hun moeilijke start in het leven, die houden me vandaag overeind.

En hoewel ik nu denk, dat het genoeg was dit seizoen, dat ik nu echt op en de batterijen leeg zijn, toch weet ik ook dat 1 telefoontje ervoor kan zorgen dat ik gewoon weer doorga...

Want elk kitten is het waard!

Elk leventje verdient een kans.

En elk kleintje, hier en op de regenboogbrug, heeft een eigen plekje in mijn hart...

Voor Satine, Angel, Artemis, Mikadootje en de piepkleine maar heldere sterretjes die deze 4 schatjes waren!

Bij elke regenboog die ik zie denk ik aan jullie en weet, jullie zijn elke moeite meer dan waard...

...bonne nuit cher enfant

dans tes langes blanches

repose joyeux en rêvant des cieux

quand le jour reviendra

tu te réveillera

quand le jour reviendra

tu te réveillera...

...so close your eyes now and rest

may these hours be blessed

close your eyes now and rest...

With love...

Kleine hummeltjes!

Zo mooi, zo lief,

zo klein, ongelooflijk

schattig

en zo onschuldig....

Dit zijn kittens!

Kleine kattenoogjes,

vol vertrouwen, vol verwachting!

Elias en Ellis, identieke tijgertjes...

Ella en Ellie, identieke pantertjes...

Geboren : 18 september 2008

Ik had jullie nog fotootjes beloofd van mijn kleinste lieverdjes!

Ondertussen hebben deze 4 kleintjes, die verlaten en alleen

in een doos gedropt waren,

allen hun eigen verwenadresje gevonden.

Alle 4 zijn ze uitgegroeid tot superlieve en

speelse kattepoesjes die vol vertrouwen hun toekomst tegemoet trippelen!


Samen slapen,

Samen eten,

En, spelen, veeeeeeel spelen!

Ze wogen nog geen 500gram toen ik ze op 26 oktober

mee bracht naar huis en konden amper zelfstandig eten.

Nu zijn ze schitterende wezentjes voor wie knuffelen en genieten ,

net als ademen gewoon bij 'leven' hoort...

Woensdag opnieuw crisis in kattenland...

Een collega opvang in Oostende belt me op, dinsdagavond laat vond ze

met haar hond een doosje (net groot genoeg om 6 blikken in te zetten en

stevig dicht gemaakt), waaruit hard geschreeuw komt.

Ze vindt 5 piepkleine katjes, doorkoud, nat

en duidelijk totaal in paniek!

Oogjes nog toe, navelstreng nog niet eens opgedroogd en

er nog aan hangend ...

Amper enkele uurtjes oud, amper op deze wereld!

De hele nacht probeert ze de kleintjes nieuw leven in te blazen,

ze warm te krijgen en ze aan het eten te krijgen.

Eentje sterft in de loop van de nacht in haar handen...

Woensdagavond haal ik ze, zoals afgesproken, bij haar op.

Ik krijg tranen in mijn ogen als ik ze thuis installeer, in de transporter,

op een kersenpitje, in het warme kleine kittenbedje dicht bij ons.

Het lijkt meteen weer vertrouwd maar de angst en de zorgen

dat het niet zal lukken zijn ook weer terug.

Mikadoo is nu weer heel erg dicht bij ons.

De kleintjes wegen tussen de 90 en 101 gram...

Een normaal pasgeboren kitten weegt

tussen de 90 en de 120 gram, tekeningetje is niet nodig...

Dit wordt een dubbeltje op zijn kant!

De groten kijken amper op, weer hummeltjes...

Ze zijn het zo gewoon.

Ludo zucht, we hoopten ergens dat het seizoen nu voorbij zou zijn en we wat rust konden inlassen.

Niet dus,

en we beseffen allebei dat ik (als alles goed gaat) minstens 4 weken lang

geen enkele nacht doorslaap en

dat we met kerst nog kittens zullen hebben in de opvang.

Zo'n kleintjes, zo laat op het jaar hadden we nog nooit...

Maar eerste zorg, ze erdoor halen!!

Jammer genoeg

loopt het niet zoals gehoopt...

De eerste nacht verlies ik 2 kleintjes...

Ook de andere 2 blijven erg kritiek, ze zuigen zo goed als niet en vallen

alleen maar af (ondanks aangepast voer en alle zorg) .


Het is niet eerlijk!

Deze kleintjes verdienden een warme en

geborgen kittentijd bij mamapoes!

Toch geef ik niet op, ze leven en elk levend wezentje verdient alle kansen om te overleven!

Dus, volhouden!

Toch gaat het niet echt beter.

De kleintjes zuigen zo goed als niet.

Ze wegen nu nog 78 gram en 84 gram.

Het is gisterenavond laat als ik zie hoe mijn kleinste hummeltje de strijd opgeeft...

Het lukt niet meer, zijn kleine koppie zakt zachtjes opzij, hij strekt zich uit en kreunt heel stilletjes.

In mijn hand(waar hij perfect in past) ligt hij rustig.

Langzaam glijdt het leven uit hem weg

en blijft er

nog maar 1 piepklein hummeltje over...

Hoe konden mensen deze kleintjes dit aandoen???

Vandaag durf ik niet meer hopen, wil ik niet nadenken, durf ik niet verder te kijken...

Nu alleen nog dit piepkleine hoopje kat...

Ik kruis mijn vingers en leef met de uren, ...

Net nog flesje gegeven,

hij drinkt zo'n 1 tot 2 ml

maar begint nu wel te zuigen.

Net gewogen : 84 grammetjes.

Met Fluzemuus, mijn allereerste kitten op mijn schoot

mijmer ik over 'mijn' kleintjes, ver hiervandaan op de regenboogbrug...

Op een wolkje, o zo hoog,

zit je lekker zacht

kijk je naar de regenboog,

de maan, die naar je lacht.

Sterretjes schitteren om je heen,

de zon verwarmt je huid.

Jij bent daarboven niet alleen...

Dag, kleine lieve kittentjes!

Al waren jullie maar heel erg kort bij ons,

ook jullie leventje was waardevol en mooi...

Zacht knuffeltje van jullie opvangmama die wou dat ze meer kon...

Zoooo druk

Drukke dagen, goede tijden,...

Vandaag een up-date zonder fotootjes!
Gewoon zo druk bezig met de kittens, de groten binnen de kattenfamilie, adoptiesbemiddeling, een kleine leuke meid, even bijkletsen met een super vriendin, een tandoperatie en
tussendoor nog een beetje veel werken...
Je begrijpt... dagen zijn gewoon te kort!
Maar wil niet nalaten jullie even wat nieuws te brengen.

Op kattenniveau is alles dik ok!!
Vandaag nog 2 kleintjes in huis...
Raar...

Zouden dit nu echt de laatste kittens van 2008 zijn??

Zorrito is vorige zaterdag naar Oostende vertrokken en wordt gewoon in de zachtste watten gelegd, en weet je, hij verdient het...
Zo'n schatteke...
Het doet vreemd als ze je na een lange tijd (21 augustus tot vorige week) dan plots verlaten maar het went en doet zoveel plezier om af en toe een sms of een mail te krijgen!

Ook een supertof bericht gehad van Lolo, het katinnetje van 6 maand dat naar Antwerpen verhuisde!
Ze is de beste maatjes met de poes des huizes en steelt de show!

Vrijdag met mijn spinnertjes naar onze dierenarts en behalve wagenziekte endus braken onderweg, waren ze in superconditie.
Alleen nog minder zwaar dan ik vermoedde, nog geen enkele weegt 800 gram.
Maar ze zijn er bijna!

Gisteren is Ellie als eerste naar haar thuis vertrokken en vanmiddag Snuffie.
Allebei mijn zwarte ladys stellen het heel erg goe en zijn met hun gatje in de boter gevallen, en het lijkt of ze het weten ook, zoals ze spinden en knuffelden...
Grappig, steeds weer en steeds weer ontroerend...

Volgende week gaan de tijgers...

Maar vanavond even genieten van zetel, katjes, kleine katjes en mijn ventje...

En heel erg binnekort, alle foto's waar jullie nog rrecht op hebben!

Slaap lekker!
Ikke

Drukke dagen!

Mijn week,
in een notendop verteld...

Amai, blij dat het weekend is want de voorbije week is gewoon omgevlogen!

Het was een heel erg drukke week met dagen die tot de nok gevuld zaten maar tegelijk ook een heel leuke week, met veel toffe momenten en leuke, warme herinneringen...

In een notedop...

Vorige zondag naar Brussel gereden voor de gaia-leden dag.

Een dag waarbij je weer even stil staat bij alle dierenleed...

Een middag die je doet nadenken over vlees eten (of het net niet eten!), mooie zeehondjes (tot die gruwelijke beelden volgen...), het barbaarse van de veetransporten en het omgaan met dieren door veehandelaars (hoe het niet zou moeten!!!), het trieste leven van proefdieren (voor wie en wat eigenlijk?),...

We zijn stil als we naar huis rijden maar tegelijk doet het goed dat we die middag aan gaia gaven, ze hebben onze steun nodig om de leiders (humhum) vandit land maatregelingen te doen treffen en om mensen te doen nadenken over hun eigen handelen!

Het doet pijn deze gruwel te zien terwijl wij net vechten voor elk klein leventje.

En de beelden van Mikadoo, het trieste gevecht om hem te laten leven en mijn falen hierbij, vliegen door mijn hoofd.

We hopen dat ze echt vooruitgang boeken en dierenleed ooit eens ophoudt!

Dierenrijk - Mensdom, niet voor niets lijkt mij...

Gelukkig brengt de rest van de week vooral leuk nieuws !

Dinsdagavond is ons klein liefje geadopteerd!

Kleine Noisette is

na 2 maandjes opvang

naar haar eigen

verwen adresje

vertrokken!!

Wat was afscheid nemen moeilijk...

Maar hoe blij was ik met het leuke telefoontje de dag erop!

Noisette is schitterend!

Ze past zich probleemloos aan en doet niets liever dan knuffelen!




En de fotootjes die

ik vandaag kreeg

spreken

voor zich...

Begin de week minder goed nieuws van Miss Moonlight, een ex-opvangkatje!

Ze heeft haar hele leventje al last van een extreme vorm van chronische niesziekte en gelukkig heeft ze een superthuis, anders had ze het vast en zeker niet gehaald!

Maar nu blijkt ze echt doodziek...

Medicatie slaat maar niet aan, ze is lusteloos en weigert te eten...

De dierenarts vindt niet echt het probleem en dus staan we met onze rug tegen de muur.

Ik duim en hoop dat het tij snel keert!

Ze is zo'n schatje en er wordt zoveel van haar gehouden!

Dus vingers kruisen...

Sinds woensdagavond zijn 3 van mijn kleintjes gereserveerd!

Ongelooflijk hoe snel

deze schatjes straks

een thuis hebben!

Gisteren heeft ook ons 4de spinnertje een thuis gevonden en ikke dus superblij!

Ze doen het schitterend!!

Het zijn 4 ongelooflijk toffe kleintjes!

Ze genieten van knuffels, spelen, klimmen op de krabpaal en zalig tegen elkaar aan liggen slapen!

Mooi om te zien!

Tv hebben we echt niet nodig, bedrijvigheid genoeg in ons huisje...

Ook Ludo heeft het deze week goed druk gehad!

Ikke op 2-daagse vorming en hij dus alleen in de zorg voor ons kattengezin!

Gelukkig vlotjes verlopen want vraagt best veel zorgen.

Kleine Zorrito verblijft nog steeds bij ons...

Zijn gezinnetje heeft het blijkbaar erg moeilijk en misschien is de adoptie van Zorrito net nu, niet zo ideaal. Nochtans verdient hij echt een leuke eigen thuis!



Zorrito...

Misschien

met een ander katje erbij

want spelen

is zijn lust

en leven.

En dan, uitgeteld bij Ludo op schoot of in Noisette's plaats op bed...

Vandaag een rare dag, een dag waarbij alle herinneringen door je heen spelen, een dag die pijn doet maar tegelijk ook mooie dingen terug laat leven...

Vandaag niet veel doen, alleen genieten van mijn kleintjes, mijn herinneringen aan mooie en warme momenten, van dromen over hoe het zou kunnen zijn maar ook van dankbaar zijn om wat ik heb...

Katjes,

ze zijn echt mystieke wezentjes...