Kittenopvang Tamino : Wie zijn we en wat doen we?

Zorg voor kittens en de zwaksten onder de volwassen katten.

De katjes verblijven niet in het asiel maar worden ondergebracht in onze opvanggezinnen, tot ze groot en sterk genoeg zijn om geadopteerd te worden.

Opvang in gezinnen biedt een ongelofelijke meerwaarde voor deze kleine katjes!

De kleintjes groeien op in een warme en huiselijke sfeer, zonder stress, zonder tralies.

Op de leeftijd van minstens 9 weken, na vaccinatie en controle bij één van onze vaste dierenartsen worden de kleintjes uitgewuifd door hun opvanggezin en mogen ze hun valiesje uitpakken in hun definitieve adoptiegezinnetje.

Kittenopvang Tamino biedt elk katje de best mogelijke start voor een lang en gelukkig kattenleventje!

Onze pagina's :

Voorstelling van onze werking
Thuis gezocht voor onze opvangkatjes
Adoptienieuws
Onze regenboog
Verhalen uit de kittenopvang
Laatste kittenopvangnieuws
Onze opvanggezinnen stellen zich voor
Een katje in huis : praktische info

Links

Volg hieronder de verhalen uit de kittenopvang

Volg hieronder de verhalen uit de kittenopvang

dinsdag 24 juni 2008

Dag 11!





Vandaag dag 11 na de trieste diagnose...

Maar met blij nieuws dit keer!!

Alle 6 kittentjes doen het super!!!
Vanavond mochten de 'groten' ook weer uit isolatie, wat een feest!!!



Ik durf en kan nu weer opgelucht ademhalen.


En hoewel ik nog steeds triest ben om Satine en Angel, hun snoetjes nog voor me zie en antwoorden bij mezelf blijf zoeken, ben ik ook blij dat deze 6 het mochten halen...
Straks op weg naar hun eigen gouden mandjes,..
Wat zal ik ze missen maar tegelijk ben ik zo blij !
Deze week wordt het even dubbel genieten van mijn kleinekens!!!

Zelfs kleine Simba doet het super!

Hij weegt nu al 400 gram en komt me spinnend tegemoet als ik 'zijn' kamer binnenkom.

Af en toe speelt hij al even, hij loopt zo grappig rond en eet zelfs al babykorrels.

Flesjes hoeven niet meer maar gevoed worden met een spuitje, dat is nu nog echt wel nodig (en eigenlijk ook leuk...)

Zijn oorontsteking lijkt gelukkig ook helemaal over, hoewel ik nog steeds zalf indoe maar vandaag kon ik de antibiotica al stoppen.

Kortom, vandaag eindelijk alleen maar goed nieuws...

Slaap lekker...

zondag 22 juni 2008

De langste week ten huize Tamino!


Huize Tamino...



Vandaag een weekje na het trieste afscheid van Angel...

En wat een week!
Het was een week die ik nooit meer wil herbeleven!

Bang afwachten, handen wassen en ontsmetten, constant andere kleren aan, bijvoeren, kittens wegen en herwegen, kittens observeren bij alles en nog wat, ongerust zijn bij elk minieme teken, medicatie bij bergen geven en het gevoel dat het allemaal niets lijkt te helpen, hoop hebben en tegelijk niet durven hopen, kilo's kittenwas, bang om de deur van hun kamertje open te doen en een catastrofe aan te treffen, ongerust als een grote kat plots braakt of minder eet,...
Constant twijfelen of Simba het wel zou halen, of de anderen niet ziek zouden worden, of ik dit had kunnen voorkomen,...Maar mijn kleintjes hielden me ook overeind!!
Want ze zijn en blijven superkittens!!
Zij bleven spelen, grappige sprongen maken, eten als gek en ze vonden zelfs medicatie nemen niet erg!
Ik kreeg ook heel veel smsjes, mails, telefoontjes en veel begrip!
Alle adoptiemama's en papa's die me zo vaak mailen en sms-en en zoveel begrip opbrengen voor het uitstellen van de adoptiedatum en helpen duimen!
Mijn dierenarts die klaarstond en luisterde bij elke telefoon en vraag en met ons meeleefde.Mijn vriend, die net zo bezorgd is als ik, en dag en nacht naast me stond als ik doodongerust van bij Simba kwam...
De steungevende telefoon en mails van de medewerkster van zwerfkat in nood, haar bemoedigende woorden, haar delen van zelfde ervaringen en het uitwisselen van tips!
Het feit dat zij al kittens onder zelfde omstandigheden redde, het weten dat elke kittenopvang vroeg of laat met deze ziekte geconfronteerd wordt en dan dezelfde gevoelens van falen heeft als ik vandaag,...
Naast de kleintjes zijn het net die dingen die me overeind hielden!
Vandaag zijn we dag 9, normaal zou het grootste gevaar moeten geweken zijn en durf ik weer vooruit kijken!
Kleintjes hebben wel kale plekjes, vermoedelijk schimmel maar dat is niets in vergelijking met wat kon gebeuren, dit is gewoon te verhelpen met tijd en medicatie.
Simba, hij heeft nu redelijk gebonden stoelgang, begint alleen te eten en komt relatief goed bij!
Hij heeft wel etterige oorloop, waarschijnlijk bijbesmetting door gedaalde weerstand en krijgt nu dus toch antbiotica en oordruppeltjes bij.
Vooral slapen maar toch ook al heel even spelen!!
Hij is een piepkleine schat!
Hopelijk is het ergste nu voorbij en kunnen we straks opgelucht ademhalen...
Lieve groetjes!

woensdag 18 juni 2008

Bange tijden...

Een korte update in afwachtende maar heel erg drukke tijden!!

Zijn ze niet super, 4 kleine spinnende hummeltjes?

Hoe oneerlijk zou het zijn als hun leventje en hun toekomst van hen afgenomen zou worden...

We zijn dag 4 na de dood van Angeltje.

De 6 kleintjes doen het gelukkig nog steeds goed!

Ik durf weer even te ademen en begin te geloven dat het goed kan komen...
Hopelijk blijft het zo!

Ons nestje van 4, ze zijn schitterend!
Ze eten en spelen de hele dag door.

In de logeerkamer waar ze verblijven staat een 'zetelbed of een clic-clac, niets heerlijker dan onderin de ruimte waar je zaken als lakens, dekens, hoofdkussens en zo kunt opbergen, te gaan liggen.

Gelukkig ken ik dit plekje ondertussen want ook de groten vinden het een lekker rustplekje.

Dus is het ingericht voor katten, met een zacht dekentje en een warm kattenkussentje.
De krabpaal is een feest!
klimmen, springen, genieten...

Maar het leukste is als wij s'avonds even tijd hebben om er gezellig bij te gaan zitten!

Dat is pas echt genieten!

Voor hen en voor ons!
Jammer dat een dag maar 24 uurtjes telt...

Genieten jullie mee van superkatjes...
Spoetnik, Ziggy, Vespa en Puma!





De kleintjes doen het ook goed!

Sheba heeft gebonden stoelgang, speelt en haalt degekste capriolen uit in zijn bench!

Ik heb de indruk dat hij zijn beperkingen in de bench haat maar durf voorlopig niet verder gaan.

S' avonds mag hij wel bij ons in de keuken, als de groten lekker liggen te slpen in de living.

Erna grondig verluchten en rondlopen mag voorlopig nog niet.

Maar bij Ludo op schoot is gewoonweg al zalig.

Piepklein simba eet al een beetje alleen.

Vooral AD, hoewel vanmorgen ook weer wat babykorreltjes van royal Canin.

Hij is zo speciaal, de kleinste muis!

Spelen zit er voor hem nog niet echt in.

Af en toe heel even gekke sprongen maken of gewoon zijn kamertje doorrennen maar slapen en rusten zijn toch nog de hoofdactiviteit.

Vanavond weer wat slappere stoelgang en ik weer schrikken!

Nu ligt hij, als vanouds in mijn hals te slapen, zonder spinnen vvandaag!

Hopelijk blijft hij ok!!

Ik zou het nu niet meer aankunnen hem toch nog te verliezen.

Figaro,

Mijn speciale kat! Mijn leucose kat?? Mijn opgegeven kat??

Dit was zo, 5 jaar geleden!

Ondertussen is hij super!

Vanmorgen plots aan het braken dus ik in volle paniek!

De hele dag apart gezet (wat hij verafschuwde), extra lichtverteerbaar krachtvoer, ors-oplossing en bang afwachten.

Gelukkig niet meer gebraakt en vaste stoelgang.

Wat was hij blij toen hij weer bij de anderen mocht!

Zijn eten vanavond smaakte hem duidelijk...

Oef!!!

Normaal mag ik over enkele dagjes gerust zijn, dus ik begin langzaam af te tellen ...

maandag 16 juni 2008

Hope...

Gewoon zonder woorden, gewoon wat mooie foto's...


Angel,


16 mei - 14 juni...




















Als je blijft


kijken


naar de plek


waar de zon


onderging,


dan


zal je hem


nooit meer op zien gaan...
























Blijven duimen!!

Jullie steun en begrip doet goed!



Lieve groetjes,

zondag 15 juni 2008

het blijft bang afwachten...

Net 24 uurtjes later...

Het blijft leeg en stil in huis!

Normaal lopen, springen, vliegen en crossen hier beneden nu vrolijke en schattige kittentjes rond.

En de allerkleinsten, die verblijven normaal in hun bench, dichtbij ons en krijgen volop aandacht.


Maar niet nu...

Niet na deze vreselijke diagnose...


Nu verblijft elk kitten in zijn eigen veilige plekje.

Het nestje van Spoetnik met zijn 4tjes in de logeerkamer.

Sheba alleen in de grote bench en piepkleine zieke Simba...


Het waren lange, bange uurtjes en tegelijk heb ik niet stilgezeten en vliegt de tijd.

Elk katje rond gaan en observeren en wegen.

Elke ruimte andere kleren, handen ontsmetten en handen + voorarmen en gezicht(als ze knuffelden) wassen met isobetadine zeep.

De wasmachine heeft nog niet stilgestaan, elk dekentje meermaals per dag vervangen, verse kleren voormij.

Ook de vaat stapelt zich op, elk klein voedingsrestje of potje onmiddelijk weg en vervangen.

Elk kitten zijn eigen observatieblaadje.

Alle medicatie die ik kan bedenken.


Voorlopig blijft de situatie idem.

Simbatje zit op mijn schoot terwijl ik dit typ (want hij verblijft in een kleine bench in onze bureau).

Hij braakt vandaag niet meer maar heeft wel nog vreselijke diarree!

Net heeft hij zelf een heel kleine hoeveelheid AD opgesabbeld.

Vandaag ook nog maar 1 x infuus gegeven.

Maar ik besef dat het erg kritiek blijft en het gevaar nog niet geweken is!


De anderen zijn voorlopig gelukkig ok!!!

Duimen dat dit zo blijft!!

Ze zijn ook allemaal bijgekomen, op Spoetnik na.

Hij krijgt nu dus ook AD bij!

Ze spelen en genieten van wat aandacht.

Op de zetel in hun kamer is het lekker zonnig en warm.


En ik kan het nog steeds niet geloven...

Ik blijf het vreselijk vinden, kleine Angel!

Zo onschuldig, zijn leventje moest nog beginnen!

Ik zie hem voor me, donderdag door het huis rennen, trap op en af, eten bij de groten, spelen en de krabpaal op klimmen.

Dan plots, op enkel uren tijd, niets meer...

Wat een verschrikkelijk virus!


Ik weet dat jullie met me meeduimen voor de 6 kleine spinners!

We blijven volhouden en hopen...


zaterdag 14 juni 2008

Het noodlot slaat toe...

Kleine, mooie, lieve, levenslustige angel...

nu ben je echt een engeltje...


Ik weet vanavond eigenlijk niet wat te schrijven...

5 jaar kittenopvang lijkt nu een fiasco !
Vanmorgen bij de dierenarts en het slechtste nieuws gehad wat je je kunt voorstellen!
Hoogstwaarschijnlijk, quasi zeker, heb ik thuis parvo virus!!!
Parvo is het virus wat kattenziekte veroorzaakt en wat bijna steeds dodelijk is...
Zeker voor kittens en super gevaarlijk voor nog niet gevaccineerde kittens!
Dit geeft meteen duidelijkheid over het plotse overlijden van satineke.
Waarschijnlijk sloeg het virus bij haar haar op haar hartje en veroorzaakte op die manier haar dood.
Helaas...


Zij is niet meer alleen...

Gisteravond vond ik Angel maar slapjes en bleke slijmvliezen hebben.
hij at ook duidelijk minder en speelde niet meer.
Apart gezet en wat krachtvoer gegeven.
Eventjes gebraakt in de kattenbak maar verder rustig.
Wondjes ook zo goed als helemaal genezen.
Wel diarree maar hij is niet de enige, ook Simba heeft diarree en bij Sheba is het nu pas aan het beteren.
Vanmorgen een heel stil en koud kittentje, weinig eetlust en slapjes.
Bij de dierenarts valt al snel het vreselijke verdict als Simba heel veel waterige, vieze diarree heeft...
De hoop slinkt weg, ik ben nu alleen nog bang...

Parvo is zo besmettelijk en zo fataal voor kleintjes!
Ieder kitten krijgt noodvaccin, elk groepje wordt apart gezet, nestje van spoetnik, puma, ziggy en vespa in de logeerkamer.
Sheba in de groe bench na ontsmetten.
Angel in een transporter in de bureau en ook Simba in een transporter in de bureau maar aan de andere kant.
De groten hebben de rest van het huis...
Nu alleen nog duimen, kaarsjes branden en symptomatische zorg wat betekent, warm houden, baxter, ors, enterol, handen ontsmetten en andere kleren per groepje en rust!


Helaas,


Angel is al te ver heen..

Ondanks alle warmte, liefde en het infuusje gaat hij Satine tegemoet om 17.15 uur deze namiddag...

Erg rustig in mijn armen glijdt hij weg...
En laat mij vertwijfeld achter.


Angel, ik voel me schuldig, ik liet jou spelen met de anderen, ik gaf jou leven maar nam het ook weer van je af...


Je had een thuis!!!
Je had jouw eigen gouden mandje net gevonden!
En wat zou je zalig verwend geweest zijn...

Waarom dit stomme virus?

En wat ging het snel!!


Nu blijf ik bang!

Simba is ook doodziek!
Hij is 25 gram afgevallen sind deze morgen!!
Dit is gigantisch veel voor zo'n kleintje!
Nu ligt hij tegen me aan, in een handdoekje, spinnend en soms even piepend, met alerte oogjes maar zo'n vreselijk ruikende diarree.

En ik weet niet hoe het er morgen uit zal zien!
Ik hoop, duim, bibber en geloof in een wonder...

Even ter info!
Parvo of kattenziekte is het ergste virus binnen de kattenwereld.
Gelukkig is er ook een waredicht vaccin!
Een gevaccineerd katje loopt geen gevaar bij contact met zieke dieren (virus kun je ook via je kledij, schoenen ea overdragen!)!!!
Laat uw kat dus zeker vaccineren!!!
Je helpt er hem mee en zorgt er, samen met alle mensen die hun kat vacciuneren voor dat kittens zoals Satine en Angel meer levenskansen hebben en Simba geen strijd tegen virussen hoeft te leveren...
Dus aub, neem contact op met je dierenarts als je katje niet jaarlijks gevaccineerd is!
En duim met me mee voor mijn spinnertjes...
Doe het voor Angel en Satine...

En de andere schattekes...




Nu vooral hopen dat hij het haalt...