Kittenopvang Tamino : Wie zijn we en wat doen we?

Zorg voor kittens en de zwaksten onder de volwassen katten.

De katjes verblijven niet in het asiel maar worden ondergebracht in onze opvanggezinnen, tot ze groot en sterk genoeg zijn om geadopteerd te worden.

Opvang in gezinnen biedt een ongelofelijke meerwaarde voor deze kleine katjes!

De kleintjes groeien op in een warme en huiselijke sfeer, zonder stress, zonder tralies.

Op de leeftijd van minstens 9 weken, na vaccinatie en controle bij één van onze vaste dierenartsen worden de kleintjes uitgewuifd door hun opvanggezin en mogen ze hun valiesje uitpakken in hun definitieve adoptiegezinnetje.

Kittenopvang Tamino biedt elk katje de best mogelijke start voor een lang en gelukkig kattenleventje!

Onze pagina's :

Voorstelling van onze werking
Thuis gezocht voor onze opvangkatjes
Adoptienieuws
Onze regenboog
Verhalen uit de kittenopvang
Laatste kittenopvangnieuws
Onze opvanggezinnen stellen zich voor
Een katje in huis : praktische info

Links

Volg hieronder de verhalen uit de kittenopvang

Volg hieronder de verhalen uit de kittenopvang

zondag 31 januari 2010

Zondag is kattendag!


Zondag...

Zondag is echt 100% kattendag....


Dan is het echt tijd maken voor elk spinnertje, genieten van kattenknuffeltjes en kattenkopjes!




En naast de kleintjes die elke dag mijn volle zorg en aandacht vragen, zijn zondagen er ook om mijn eigen grote lieverds maximale aandacht te geven.





En reken maar dat ook zij genieten!
Ook zij kijken uit naar die heerlijke verwendagjes.

Zondagen zijn heerlijke dagen...



En natuurlijk blijven mijn mini's mijn volle aandacht krijgen!
Het gaat gelukkig de goede richting uit met Cassandra!






Kleine Sacha blijft wat hangen in gewicht maar hij eet en speelt nog als ne groten.
Dus voorlopig hou ik hem heel goed in het oog maar heb er wel vertrouwen in.


Cassandra moet duidelijk heel wat schade inhalen!
Overal komt ze me achterna.
En dan klimt ze gewoon omhoog tot ze lekker op schoot ligt of soms zelfs tot op mijn schouder.
Grappig en lief!
Maar probeer zo maar eens te koken...
Dus, dit weekend, alleen eenvoudige kost!




Ze komen er echt wel, deze 2 vechtertjes!


Een week vechten en twijfel is voorbij!
Cassandra haalt het!
Daarvan ben ik nu overtuigd.
En de allerkleinste pruts?
Die komt er ook wel, zeker van.
Alleen moeten ze nog heel wat inhalen, bijkomen en groeien...

Maar, we gunnen ze alle rust en tijd!
Ik ben dolblij dat we vandaag al zover staan.
Het blijft pijn doen als ik aan Annabelle en Babette denk.
Waarom zij niet?
Waarom mochten zij niet herstellen, waarom kregen zij geen kans om te vechten?
Tegelijk ben ik gelukkig dat deze 2 wel kansen krijgen op een mooie warme en liefdevolle toekomst!

Cassandra, een pienter en ongelooflijk lief spinnertje!
Zoveel liefde heeft ze nodig...

En waar Cassandra is, daar is ook Sacha!
Altijd in de buurt van grote zus.
Een kleine pruts, een echte kleine kitten nog maar wat een survivortje!
Aandoenlijk om te zien hoe ze elkaar nodig hebben.

Als ik terug denk aan 11 januari, de dag waarop ik deze spinnertjes in opvang kreeg, dan zie ik volgende filmpjes terug...


donderdag 28 januari 2010

Merel zoekt een thuis!

Onze Merel...



Merel verblijft al eventjes bij ons...
Ze is gewoon zo heel erg mooi!
Een whiskaspoeskoppie en een iets donkerder lijfje.
Prachtig!
Een droompoesje...
Ze is gewoon om op te eten, zo zacht, zo mooi, zo lief en zo speels!
En toch, ze heeft nog geen eigen mandje, geen eigen thuis!



Het was begin januari toen ik haar voor het eerst zag.
Ze was kort voor kerst naar het asiel gebracht, gevonden...

Ze niesde een beetje en had een verstopt neusje.
En... ze had honger.

Dagen gingen voorbij en onze lieve Merel bekeek het leven rondom zich.
Ze genas maar trager dan we wilden.
Toen er in de kittenopvang een plekje vrij kwam, wisten we, merel moet gewoon verhuizen naar een opvanggezin.

Zo gezegd, zo gedaan.
En dus kon Mereltje begin januari bij ons komen.
Eventje tot rust komen en zich laten verwennen.
Ondertussen is ze een schatje die zo graag speelt en gek is op knuffeltjes.
Ze is helemaal genezen, op een klein plekje in haar mondje na.
Dit zal waarschijnlijk ook weggaan maar kan terug opspelen bij stress.
Beetje zoals een koortsblaar bij ons, ongeveer.
Merel heeft er totaal geen last van.
Als het heel erg opspeelt, dan moet ze een kuurtje medicatie krijgen maar de dierenarts verwacht dit helemaal niet.

Straks wordt ze gesteriliseerd.
En dan wens ik haar een mooie eigen toekomst toe!
Een eigen plekje, eigen lieve mensen die van haar houden en haar beel liefde geven.
En heel veel met haar spelen want ze is gewoon een echt speelvogeltje!

Ik wens deze lieveling zo hard een prachtleventje toe...

Ondertussen zijn Cassandra en Sascha ook alweer een weekje ouder...
Het gemis van Annabelle en Babette is bij mij nog steeds groot en voelbaar aanwezig.
Cassandra en Sacha, altijd samen sindsdien.
Slapen doen ze in elkaar verstrengeld, spelen met elkaar en waar de één is , is de ander.
En net toen ik begon te geloven werd Cassandra ziek...
Vorige maandag begon het plots.
Ze kwam kijken maar at niet, paar uur later was ze aan het braken.
Mijn hart sloeg paar slagen over!
Dit mag niet gebeuren, niet na alle medicatie ik preventief al gaf, niet na alle voorzorgen, na alles wat we al doormaakten.


Ondertussen zijn we 4 dagen en 4 slapeloze nachten verder...
Cassandra braakt niet meer, heeft sinds vanavond geen koorts meer en begint iets meer rond te lopen en interesse te tonen in haar omgeving.

Kleine broer speelt en is zich van geen kwaad bewust, gelukkig.
Hij weegt nu 560 grammetjes en is een schoonheid!
Hij eet flink zijn potje leeg, heel grappig.
Met één pootje in het potteke en dan maar smullen.

Hij zoekt zijn zusje vaak om te spelen maar daar heeft lieve Cassandra nog even geen zin in.

Ik duim, ik hoop en ik geloof!
Cassandra en Sascha, het moet gewoon lukken!
Ik geef ze alle tijd om te herstellen, te groeien en alle liefde die ik heb...
Komaan kleine prutsen, vechten!
We gaan er samen voor...

zaterdag 23 januari 2010

Een helse week!


Een week om nooit te vergeten!
Een week waarin vreugde en pijn naadloos in elkaar overliepen!





De week leek heerlijk te beginnen!


Azrael, mijn grote stoere lieverd kon zondag toch naar zijn nieuwe thuis toe! Naar zusje Kiki!


Hij is een prachtige kat, zo lief, zo zacht, een schatje!


Vandaag kreeg ik het berichtje dat hij een schiiterende kater is die nu toch even bij de dierenarts langs moest wegens ontstoken oogjes en maagdarmprobleempjes.




Ik wens hem hel snel beterschap toe!



Hij noemt nu Zazou en is om op te eten...





Verder bracht de voorbije week vooral pijn en verdriet!
Ik vind het vreselijk, voel me triest en doodop.
Alleen het kijken naar deze 2 kleintjes doet me doorgaan!
Cassandra en Sacha,
jullie kijken me vol vertrouwen aan,
jullie geloven in mij en om jullie ga ik door!
Ik wens jullie zoveel moois ...
Vorige zaterdag kwamen de eerste donkere wolken over de kittenopvang.
Al had ik dat toen nog niet eens door...
Mijn sterkste kitten, Annabelle....
Ze begon te braken, pure gal, heel vaak na elkaar.
Ze hield niks meer binnen en al gaf ik zoveel extra vocht als ik kon.
Het hielp niks, het leven vloeide uit haar weg.
2 nachten hebben we samen gevochten, gepraat en geknuffeld,
toen wist ik, het kan niet meer, ik verlies deze strijd...
19 januari
om 17:34 uur
is
Annabelle
bij ons weggegaan...
Diezelfde avond rond 22 uur begon Babette te braken en mijn hart sloeg enkele slagen over!
Neen, dit kon niet, dit mocht niet gebeuren!
Maar, ik had niks te willen...
Razendsnel namen haar krachten af!
Ze rende naar haar eigen doosje, een beschermd plekje zodra ik haar pakte.
En daar heeft ze ook de hele woensdag geslapen...
Lekker warm, knus en ingedekt.
En ik hoopte de dood weg te kunnen duwen, ik wou haar alleen bij ons houden ...
Een dag ervoor werd deze foto genomen!
Een knuffelend, grappig klein prutske!
Woensdag avond om 21 uur wist ik het...
Je haalt het niet, je kleine lijfje kan niet meer ...
Ik moet je laten gaan, moet je de nacht besparen.
Om 21:35 uur ben je in mijn armen vertrokken naar Annabelle,
naar jouw hemel, naar een leven zonder pijn...
Met mijn ogen vol tranen heb ik je losgelaten, ik wou dit niet!
Daarom bracht ik jullie niet naar Vlaanderen!
Ik wenste jullie een leven toe, een gouden toekomst, een lang leventje hier op aarde!
Ik had geen nood aan weer sterretjes...
Maar nu zoek ik jullie, tussen de winterwolken door!
Ik zoek mijn 2 piepkeline sterrenmeisjes en ik wil jullie laten weten dat ik jullie mis...
Ik vind het vreselijk maar tegelijk ben ik dankbaar voor deze hele korte tijd samen...
Jullie hadden al een eigen thuis!
Een eigen mooie toekomst,
Babette en Cassandra...
Annabelle en Sacha...
Vandaag zijn 2 zieltjes elk hun maatje kwijt!
Ze zoeken troost bij elkaar en soms denk ik dat ze het niet doorhebben.
Ze spelen samen, eten samen en klimmen samen op onze schoot om te slapen...
Ze zijn superliefe kitties!
Cassandra, vanavond woog je net 799 gram.
Je bent een prachtmeid!
Ik hou zoveel van je, net als Petra!
Je adoptiemama die jou opgaf omdat ze je een leven samen met Sacha toewenst!
Ik voel de rillingen opnieuw over mijn rug lopen als ik denk hoe lief je adoptiemama je heeft als ze jou dit geeft...
Ik vind het schitterend, het mooiste wat jij kunt krijgen!
Jij en Sacha, toch samen, kleine survivors!
Petra, je bent super!!


Piepkleine baby Sacha weegt vanavond 505 gram!
Joepie, de kaap van de 500 gram werd overschreden...
En toen vanavond je adoptiegezin op bezoek kwam, voeldi ik, dit zit snor!
Jullie krijgen een mooie en liefdevolle thuis!

Nog even groeien en alstublieft, niet ziek worden...
Laten we met z'n allen heel veel kaarsjes branden en duimen dat zij het virus niet in zich dragen!
Voorlopig eten ze me arm...
Dus, houden zo!!
En hoewel het soms heel veel pijn doet om terug te kijken, doet het ook goed om te zien hoe kort ook, Babette en Annabelle hebben even, gewoon even, genoten...
Ze staan in mijn hart gegrift.
Liefs,


Wa

zondag 17 januari 2010

Lieve mooie kleintjes!


Ze zijn zo mooi.....
Babypoesjes, er is niks mooier!

En toch, soms weet ik het niet meer !
Ze vedienen zoveel, die hele kleine prutsen..
Vanvond gewoon even meegenieten van 5 schatjes die straks elk hun eigen thuis hebben...

Dikke smakkerd voor ieder die van spinnetjes houdt!

Slaap lekker!

Chantal

dinsdag 12 januari 2010

Reddingsaktie...

Weer 5 kleintjes in de opvang...
De eersten van 2010!

Vandaag een heel aparte dag!
We kregen een noodoproep voor een hondje...
En kwamen thuis met hond en ...5 kittens!
Echte kleine liefjes!


Zo hongerig, zo dorstig en zoveel nood aan warmte en rust!

Om deze schat ging het eigenlijk.
Voor hem kwam de oproep om hulp.
Hij is zo broodmager!
Niet normaal...
Maar wat een schat van een hond...




Hopelijk vindt hij straks eindelijk wat geluk in zijn leventje!

We wensen het hem zo heel erg toe!
En dan zag ik plots de kleintjes!
Te klein, koud en alleen...
Gedumpte kleine poesjes, gedoemd te sterven als niemand naar ze omkeek.
Dus wat kon ik?


5 kleine spinnertjes liggen nu heerlijk te dromen...
Ze hebben vanavond flink gegeten en vooral gedronken.
Heel wat gespeeld en al lekker geknord.
En daarna hebben ze zich lekker tegen elkaar aan genesteld en liggen ze prinsheerlijk te slapen en te dromen van luilekkerland...

Ik stel ze aan jullie voor!

Azrael, zo'n 4 maandjes oud, een prachtig halflangharig katertje en een echte kroeler!


Om op te eten!



Annabelle,


net 8 weekjes en zo lief!
Ze geniet nu al zo erg van streeltjes.

Babette is een prachtig klein meisje!
Een gitzwart pelsje en een speels kataktertje.
Direct ging ze met muisjes aan de gang.
Ze is zo schattig...


Cassandra weegt nog maar 630grammetjes!
Maar ze is zo pienter, zo schattig!
Ze speelt en geniet nu al met volle teugen van haar nieuwe leventje.
En dan is er nog onze benjamin!
Kleine Sacha!
Net 370 grammetjes, na eten!
Dus hij moet nog even wat groeien!
Maar wat een beauty!









En zo is ons kittenseizoen al begonnen voor het echt stopte!
Zorah bekijkt het allemaal vanuit haar zeteltje en denkt er duidelijk het hare van.
Ik weet echter, deze lieve kleintjes en ons Mereltje, ze zijn het waard om voor te gaan!
Ik wens ze een prachtige toekomst toe..
Liefs,

vrijdag 8 januari 2010

Bo... op vakantie!



Kleine Bo (Minnie) is even op vakantie!
Het is gewoon zalig, mijn eerste kittietje van 2009 even op vakantie bij ons!
Ze is ondertussen al een stuk gegroeid, werd gesteriliseerd maar is een schatje!
Thuis doet ze deuren open en ook hier probeerde ze of dit lukte. Haar baasjes zijn even op skivakantie, Bo vindt het allemaal ok!
De eerste avond was nog even lastig, blazen maar nu lijkt het of ze nooit weg was!
En de vraag die bij ieder van ons groeit : hebben katten een geheugen dat zover reikt?
Herkent Minnie (Bo'ke) het hier of is ze gewoon zo sociaal en plooibaar??
Het blijft mij een raadsel...
Maar ergens geloof ik dat ze het hier wel herkent!
Het gaat te vlot, te makkelijk!
Ook Rampie die elk jaar op vakantie komt past zich steeds heel vlot aan.
Dus, ik blijf erbij, kattekes herkennen het hier...

En Bo'ke was gek op de kerstkaartjes, vooral op het omgooien ervan en er lekker tussen gaan liggen...
Grappig!!





In elk geval, morgen zit haar vakantie erop...
We hebben genoten samen van een weekje spinnen, spelen, weerzien en grappig kittenspel!
En supernieuws sinds gisteren!
Ons allerliefste Rafke heeft straksjes een eigen thuis!!
Blijft verbonden omwille van onze kleine Lola...
Hij is vandaag helemaal nagezien door onze lieve dierenarts en volgende week mag hij eindelijk zijn pootjes uitslaan op weg naar een leven vol poezengeluk!
En ik ben superblij!!

Ook Elle had gisteren een bewogen dagje!
Onze meid werd gesteriliseerd!
Maar wat een prachtig spinnertje!
Geen gemiauw, geen gemor, gewoon een lief schatteke!
En ze herstelt ondertussen alweer lekker in haar eigen vertrouwde omgeving!
Zondag wordt voor haar en haar opvangmama een grote spannende dag...
Elle gaat dan haar eigen geluk tegemoet en verhuist naar haar eigen liefevolle thuis!
Super...
Ondertussen staat hier de opvang niet stil, al is het dan stillletjes wat echte minipoezen betreft...
Ik kreeg vorige week wat info over Mereltje, een prachtig tijgerkattinnetje die in het asiel verbleef.
Ik ben haar enkele dagen geleden gaan ophalen...
Ze is prachtig!






Ze heeft een modnletseltje dat we nog even door de dierenarts moeten laten opvolgen en nakijken.
Maar wat is ze mooi en lief!
Ze is net 1 jaartje oud, moet haar verjaardag nog vieren (moetn we eerstdaags doen!!)
En geniet zo van wat knuffels!
Ik hoop dat alle probleempjes rond haar meevallen want ze is gewoon een prachtige kleine meid die een echte kans verdient!
Ons Mereltje...
Een knuffie!
Lieve groetjes,
Chantal en de poezenbende!