Kittenopvang Tamino : Wie zijn we en wat doen we?

Zorg voor kittens en de zwaksten onder de volwassen katten.

De katjes verblijven niet in het asiel maar worden ondergebracht in onze opvanggezinnen, tot ze groot en sterk genoeg zijn om geadopteerd te worden.

Opvang in gezinnen biedt een ongelofelijke meerwaarde voor deze kleine katjes!

De kleintjes groeien op in een warme en huiselijke sfeer, zonder stress, zonder tralies.

Op de leeftijd van minstens 9 weken, na vaccinatie en controle bij één van onze vaste dierenartsen worden de kleintjes uitgewuifd door hun opvanggezin en mogen ze hun valiesje uitpakken in hun definitieve adoptiegezinnetje.

Kittenopvang Tamino biedt elk katje de best mogelijke start voor een lang en gelukkig kattenleventje!

Onze pagina's :

Voorstelling van onze werking
Thuis gezocht voor onze opvangkatjes
Adoptienieuws
Onze regenboog
Verhalen uit de kittenopvang
Laatste kittenopvangnieuws
Onze opvanggezinnen stellen zich voor
Een katje in huis : praktische info

Links

Volg hieronder de verhalen uit de kittenopvang

Volg hieronder de verhalen uit de kittenopvang

zaterdag 21 februari 2009

Tamino en Pistache, bange uurtjes!

Gisteren een nare dag voor mijn 2 lieverdjes!


En een lange dag voor ons!


Tamino en Pistache,

Op naar de dierenarts voor hun tandverzorging.
Het wordt lang afwachten en duimen dat alles goedgaat.
Gelukkig, om 14 uur mag ik ze ophalen.


Tamino heeft de verdoving goed doorstaan.
Hij blijft toch een risicokatje wat narcose en nuchter zijn betreft.
Gezien zijn voorgeschiedenis van coma katje blijft het altijd vingers kruisen!


Maar gelukkig,
alles is vlot verlopen.
Zijn losstaande hoektand is verwijderd en zijn andere tandjes zijn schoon.
Toch blijft hij nog uren slap en slaperig.
Op schoot liggen of tegen een stoel aanleunen lukken nog net.





Lieve Fluzemuus komt troost bieden.


Pistache lijkt er sneller bovenop, hoewel bij hem alle tandjes getrokken zijn, op zijn hoektanden na.





Hij heeft ook een bloedafname gehad, is hertest op leucose en kattenaids, gelukkig beide negatief!
Joepie!


Vandaag zien ze er allebei weer stukken beter uit!


Nu nog een paar dagen antibioticum geven en dan is het grootste leed alweer geleden.



Dus is het een gezellig kattenweekend!
Lekker warm op de chauffage of in het winterzonnetje voor het raam...

















Jullie zijn misschien benieuwd naar onze kleinste Farinelli?
Hij doet het heel erg goed!
Loopt al flinke periodes rond maar gaat ook nog regelmatig rusten.
Hij vindt krabpalen, speeltjes en onze schoot schitterend.
De andere katten, das voorlopig nog wat minder.
Maar ben overtuigd, met tijd en geduld komt dit best ok!
Pitou miauwt, ik ontdek dat het alweer 19 uur voorbij is.
Je kunt de klok erop gelijk zetten, op mijn spinners.
Dus, eten geven en dan een aperootje voor ons!
Prettig weekend,
Chantal en de kattenbende!

maandag 16 februari 2009

Goed en slecht nieuws!

Dierenartsnieuws!


Zoals afgesproken, deze namiddag naar onze dierenarts.
Met een auto vol miauwende kattenpoezen.
Amai, rustgevend was het niet, mijn ritje!
Een hels kabaal, zonder opgeven, de één al luider dan de andere.
Maar, aan sommige dingen is geen ontkomen mogelijk, dus...


Ik was vooral benieuwd naar de vorderingen van Farinelli en naar zijn herstelproces!
Ik hoopte heel erg op goed nieuws.
En dat heb ik , gelukkig, ook gekregen!
Joepie!!


Zijn knietje ziet er beter uit dan verwacht was!
Hij neemt mooi steun en hinkt nieuwsgierig de hele consultatie door.
Alleen zijn heupkop blijft gevoelig, net zoals wij ook al dachten door zijn reactie tijdens het aaien of knuffelen.
De heup zit wel mooi ter plekke, gelukkig.
Dus tijd, rust en geduld!

Gelukkig mag onze kleine vanaf vandaag beginnen te revalideren, dus geleidelijk aan meer en meer rondlopen.
Alleen klimmen of springen mag nog niet.
Ben blij voor mijn kleintje!
De kooirust heeft opgebracht, was de moeite waard en nu volle kracht vooruit.
Spieren ontwikkelen en op ontdekking gaan.
Het wordt een spannende tijd!

Zijn nieuwe tandjes zijn er nu ook helemaal doorgebroken.
Hij wordt groot en ook de dierenarts vindt hem erg veranderd op die 4 weken.
Onderweg naar huis terug aan het niauwen maar uit hoge kattenbaknood deze keer.
En nu, lekker aan het dromen.
Straks mag hij verhuizen naar de grote bench en vanavond ook al even rondlopen.


Maar hij was niet de enige miauwer in mijn auto vanmiddag.
Heb geprofiteerd van de rit om enkele andere schatten mee te nemen.
Fluzemuus, een flinke meid die alleen een herhalingsvaccin nodig had.
Ze is weer helemaal beschermd tegen kattenziekte, kattenniesziekte en kattenleukose.
Ook mijn Misty kreeg haar herhalingsvaccintjes en tegelijk een check-up van haar ontstoken nagelriempjes.
Ongelooflijk hoe vlot het bij de dierenarts lukt
om haar nageltje na te zien en te ontsmetten.
Thuis lukt dit pas na
heeeeeeeel veel moeite!
Pitou ontspringt de dans.
Hij is weer keihard aan het niezen (opnieuw een opstoot van zijn chronische niesziekte) en we kiezen vooruitstel van vaccin maar een nieuwe antibioticumkuur in de plaats.

En dan zijn Tamino en Pistache aan de beurt.
Tamino heeft sinds eind vorig jaar een hoektand die precies langer wordt en uit zijn mondje steekt.
Hij kreeg al een antibioticumkuurtje en ik wil even deskundig advies.
Jammer genoeg valt het tegen!
Zijn hoektand staat los en moet getrokken worden.
De tand redden lukt zeker niet meer. Dankzij de antibioticum is de ontsteking wat onderdrukt maar genezen is het nog niet.
Dus, dit wordt even narcose.
Gelukkig zal zijn probleem daarna wel opgelost zijn.
Ik vind het best eng want Tamino heeft in het verleden comateuze aanvallen gedaan en ik hou hem niet graag nuchter.
Gelukkig kent onze dierenarts zijn historie en houdt hij hiermee rekening.
Dus, aangepaste verdoving en zo kort mogelijk.
Ocharme, mijn kleine schat. Amper 4 jaar oud, toch best raar.


Bij Pistache een beetje hetzelfde verhaal.
Hij heeft een heel zware mondinfectie!
Antibioticum geven lukt niet, hij heeft duidelijk pijn als ik hem pillen probeer te geven.
Hij is gewoon ook al een stuk banger en moeilijker dan Taminootje.
Zelfs de dierenarts schrikt als hij de mond van Pistache ziet!
Ongelooflijk dat deze kat zelfs nog korrels eet.
Het ruikt ontstoken en ziet er vreselijk uit.
Een volledige mondsanering dringt zich op. Dit betekent, alle tandjes eruit (behalve zijn hoektanden) en hopen dat het dan meevalt en niet te snel terug komt.
Want zijn probleem, de mondontsteking, kan terug komen, soms zonder duidelijke reden, soms door leucose.
Dus vandaag, antibioticaspuitje en cortisone spuitje en vrijdag alle tandjes eruit en een nieuwe bloedafname.
Heb echt compassie met deze schat!
Als je weet waar hij al vandaan komt...
Als kleine vondeling een heel erge ooginfectie met blijvende letsels.
Steeds traanoogjes en en troebel oogje...
Nu nog tandpijn erbovenop!
En amper 3 jaar oud.
Hopelijk valt het vrijdag mee voor mijn 2 knuffels!
Heb een hekel aan narcose maar gelukkig schitterende dierenartsen die ik hierin 100% vertrouw.



En nu, de grote kooi voor kleine Farinelli opzetten!
En dan , genieten van knuffels en hopen dat de wagenziekte van Misty helemaal voorbij is.
Groetjes en lieve kattenknuffels!
Chantal

zondag 15 februari 2009

Farinelli...


Gisteren genoten van Valentijn...
Gezellig samen op stap, een lekker etentje en een supertof kadootje!

Een nieuw fototoestel!
Vanaf nu weer nieuwe fotootjes van mijn knuffels...




Farinelli,
ons kleintje met gebroken pootje verblijft ondertussen ruim 3 weken bij ons.
En eindelijk, in premiére, de eerste echte foto's!



De gedwongen kooirust doet hem zeker goed maar hij vindt het vreselijk !
Saai, saai, saai...
Hij geniet ongelooflijk van schootje liggen en knuffeltjes maar af en toe wil hij gewoon rondrennen als ieder jong katje.
Gisteren sprong hij zomaar van schoot af, hij probeerde de living door te crossen en te spelen met een balletje.
Aandoenlijk om te zien hoe hard hij zijn best deed en hoe zijn pootje hem nog ambeteert bij het rennen.
Af en toe lukt het al om er even op te steunen maar springen en rennen, daar is het nog wat te vroeg voor.


Morgen gaan we op controle bij onze dierenarts, dus keihard duimen dat we positief nieuws krijgen!
Ik hoop zo erg dat hij morgenavond naar een grotere kooi mag en misschien ook al even mag beginnen rondstappen.
Het zou hem goed doen.
maar ja, zijn pootje gaat voor op alles!


Vanmorgen even proberen om de krabpaal te gebruiken!
Lekker doorkrabben, wat deed dat goed!
En nu, lekker uitrusten!
Uitgestrekt bij Ludo op schoot.
Af en toe kijkend naar de coureurs op tv maar vooral soezen en dromen van een kattenleventje vol actie...

En met een nagelnieuw fototoestel moeten alle knuffelkatten aan een fotosesie geloven!
Even mee genieten van enkele kiekjes,
Swiffer, genietend op ons bed.



Koning Tamino,
Dromerige blik, zijn knuffelgehalte is onmeetbaar hoog!


Whoopie,
Een prachtig katertje!
Altijd content, altijd erbij en gewoon een superlief spinnertje!
Ik ga snel verder genieten van mijn Valentijnsweekendje!
En morgen keihard duimen voor Farinelli!!
liefs,
Chantal

dinsdag 10 februari 2009

een kattenbelletje tussendoor...


Soezen, snoezelen,...
kortom, genieten van een mooi kattenleven...
Druk, druk, druk!

Maar ik vermoed dat dit voor de meesten van ons geldt?!

Dan is een lekker verwend kattenleventje toch pure luxe?Gewoon genieten, genieten en genieten ... van rusten, warme plekjes, zalig nietsdoen, lekker veel eten, knuffeltjes, spelen en rollen met de andere kattenbeesten des huizes...

Alles mag, niets moet...

Jaja, ze zijn verwend onze beestjes!

Zorah vindt holletjes en muisjes best leuk, andere katten das net iets minder leuk!

Maar buiten kijken is de max!

Was het maar weer zomer!!

Jullie zijn zeker en vast ook benieuwd hoe het Farinelli gaat?

We zijn ondertusen 3 weken kooirust verder. Eind deze week gaan we op controle, met een bang hartje.

Hij blijft ongelooflijk lief, onze kleinste! Zijn nieuwe tandjes komen nu echt door, hij eet zijn buikje rond (is best al verdikt op die 3 weekjes)en speelt vol enthousiasme liggend in zijn kooi met een balletje of zeen pluimpje.

Zijn pootje? We durven/mogen het tot nu toe niet belasten. dSoms staat hij rechtop in zijn kooi en lijkt het dat hij toch al even steun neemt. Andere momenten trekt hij zijn pootje op en steunt helemaal niet. Ik weet het eerlijk niet.

Volgens mij heeft hij soms best pijnscheuten want hij kan plots kregelig of klagerig worden op schoot. Anderzijds ben ik ervan overtuigd dat het allemaal aan elkaar groeit!! Alleen weet ik niet zo goed hoe lang dit duurt en hoe perfect het aaneen zal groeien.

Dit blijven vraagtekens maar we geven niet op!! Hij verdient alle kansen die er zijn!

Hij krijgt liefde en warmte en we hebben heel veel geduld, meer kunnen we voorlopig niet doen!

Met de andere katten lijkt het heel wat beter te gaan. Erwordt niets meer geblazen, hij reageert nog nauwelijks als ze voorbij wandelen.

Oef, dat is alweer een grote stap in de goede richting!

En ikke dus trots op mijn schattekes en op mijn kleine flinke knuffelpoes!!

Helaas nog steeds geen deftige foto's wegens kodakprobleempjes, sorry.

Slaap lekker!

Chantal en ons Farinellitje