Maar ik vermoed dat dit voor de meesten van ons geldt?!
Dan is een lekker verwend kattenleventje toch pure luxe?Gewoon genieten, genieten en genieten ... van rusten, warme plekjes, zalig nietsdoen, lekker veel eten, knuffeltjes, spelen en rollen met de andere kattenbeesten des huizes...
Alles mag, niets moet...
Jaja, ze zijn verwend onze beestjes!
Zorah vindt holletjes en muisjes best leuk, andere katten das net iets minder leuk!
Maar buiten kijken is de max!
Was het maar weer zomer!!
Jullie zijn zeker en vast ook benieuwd hoe het Farinelli gaat?
We zijn ondertusen 3 weken kooirust verder. Eind deze week gaan we op controle, met een bang hartje.
Hij blijft ongelooflijk lief, onze kleinste! Zijn nieuwe tandjes komen nu echt door, hij eet zijn buikje rond (is best al verdikt op die 3 weekjes)en speelt vol enthousiasme liggend in zijn kooi met een balletje of zeen pluimpje.
Zijn pootje? We durven/mogen het tot nu toe niet belasten. dSoms staat hij rechtop in zijn kooi en lijkt het dat hij toch al even steun neemt. Andere momenten trekt hij zijn pootje op en steunt helemaal niet. Ik weet het eerlijk niet.
Volgens mij heeft hij soms best pijnscheuten want hij kan plots kregelig of klagerig worden op schoot. Anderzijds ben ik ervan overtuigd dat het allemaal aan elkaar groeit!! Alleen weet ik niet zo goed hoe lang dit duurt en hoe perfect het aaneen zal groeien.
Dit blijven vraagtekens maar we geven niet op!! Hij verdient alle kansen die er zijn!
Hij krijgt liefde en warmte en we hebben heel veel geduld, meer kunnen we voorlopig niet doen!
Met de andere katten lijkt het heel wat beter te gaan. Erwordt niets meer geblazen, hij reageert nog nauwelijks als ze voorbij wandelen.
Oef, dat is alweer een grote stap in de goede richting!
En ikke dus trots op mijn schattekes en op mijn kleine flinke knuffelpoes!!
Helaas nog steeds geen deftige foto's wegens kodakprobleempjes, sorry.
Slaap lekker!
Chantal en ons Farinellitje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten