Goed en slecht nieuws!

Dierenartsnieuws!


Zoals afgesproken, deze namiddag naar onze dierenarts.
Met een auto vol miauwende kattenpoezen.
Amai, rustgevend was het niet, mijn ritje!
Een hels kabaal, zonder opgeven, de één al luider dan de andere.
Maar, aan sommige dingen is geen ontkomen mogelijk, dus...


Ik was vooral benieuwd naar de vorderingen van Farinelli en naar zijn herstelproces!
Ik hoopte heel erg op goed nieuws.
En dat heb ik , gelukkig, ook gekregen!
Joepie!!


Zijn knietje ziet er beter uit dan verwacht was!
Hij neemt mooi steun en hinkt nieuwsgierig de hele consultatie door.
Alleen zijn heupkop blijft gevoelig, net zoals wij ook al dachten door zijn reactie tijdens het aaien of knuffelen.
De heup zit wel mooi ter plekke, gelukkig.
Dus tijd, rust en geduld!

Gelukkig mag onze kleine vanaf vandaag beginnen te revalideren, dus geleidelijk aan meer en meer rondlopen.
Alleen klimmen of springen mag nog niet.
Ben blij voor mijn kleintje!
De kooirust heeft opgebracht, was de moeite waard en nu volle kracht vooruit.
Spieren ontwikkelen en op ontdekking gaan.
Het wordt een spannende tijd!

Zijn nieuwe tandjes zijn er nu ook helemaal doorgebroken.
Hij wordt groot en ook de dierenarts vindt hem erg veranderd op die 4 weken.
Onderweg naar huis terug aan het niauwen maar uit hoge kattenbaknood deze keer.
En nu, lekker aan het dromen.
Straks mag hij verhuizen naar de grote bench en vanavond ook al even rondlopen.

Maar hij was niet de enige miauwer in mijn auto vanmiddag.

Heb geprofiteerd van de rit om enkele andere schatten mee te nemen.

Fluzemuus, een flinke meid die alleen een herhalingsvaccin nodig had.

Ze is weer helemaal beschermd tegen kattenziekte, kattenniesziekte en kattenleukose.

Ook mijn Misty kreeg haar herhalingsvaccintjes en tegelijk een check-up van haar ontstoken nagelriempjes.

Ongelooflijk hoe vlot het bij de dierenarts lukt

om haar nageltje na te zien en te ontsmetten.

Thuis lukt dit pas na

heeeeeeeel veel moeite!

Pitou ontspringt de dans.

Hij is weer keihard aan het niezen (opnieuw een opstoot van zijn chronische niesziekte) en we kiezen vooruitstel van vaccin maar een nieuwe antibioticumkuur in de plaats.

En dan zijn Tamino en Pistache aan de beurt.

Tamino heeft sinds eind vorig jaar een hoektand die precies langer wordt en uit zijn mondje steekt.

Hij kreeg al een antibioticumkuurtje en ik wil even deskundig advies.

Jammer genoeg valt het tegen!

Zijn hoektand staat los en moet getrokken worden.

De tand redden lukt zeker niet meer. Dankzij de antibioticum is de ontsteking wat onderdrukt maar genezen is het nog niet.

Dus, dit wordt even narcose.

Gelukkig zal zijn probleem daarna wel opgelost zijn.

Ik vind het best eng want Tamino heeft in het verleden comateuze aanvallen gedaan en ik hou hem niet graag nuchter.

Gelukkig kent onze dierenarts zijn historie en houdt hij hiermee rekening.

Dus, aangepaste verdoving en zo kort mogelijk.

Ocharme, mijn kleine schat. Amper 4 jaar oud, toch best raar.

Bij Pistache een beetje hetzelfde verhaal.

Hij heeft een heel zware mondinfectie!

Antibioticum geven lukt niet, hij heeft duidelijk pijn als ik hem pillen probeer te geven.

Hij is gewoon ook al een stuk banger en moeilijker dan Taminootje.

Zelfs de dierenarts schrikt als hij de mond van Pistache ziet!

Ongelooflijk dat deze kat zelfs nog korrels eet.

Het ruikt ontstoken en ziet er vreselijk uit.

Een volledige mondsanering dringt zich op. Dit betekent, alle tandjes eruit (behalve zijn hoektanden) en hopen dat het dan meevalt en niet te snel terug komt.

Want zijn probleem, de mondontsteking, kan terug komen, soms zonder duidelijke reden, soms door leucose.

Dus vandaag, antibioticaspuitje en cortisone spuitje en vrijdag alle tandjes eruit en een nieuwe bloedafname.

Heb echt compassie met deze schat!

Als je weet waar hij al vandaan komt...

Als kleine vondeling een heel erge ooginfectie met blijvende letsels.

Steeds traanoogjes en en troebel oogje...

Nu nog tandpijn erbovenop!

En amper 3 jaar oud.

Hopelijk valt het vrijdag mee voor mijn 2 knuffels!

Heb een hekel aan narcose maar gelukkig schitterende dierenartsen die ik hierin 100% vertrouw.

En nu, de grote kooi voor kleine Farinelli opzetten!

En dan , genieten van knuffels en hopen dat de wagenziekte van Misty helemaal voorbij is.

Groetjes en lieve kattenknuffels!

Chantal