Januari eindigt mooi voor Toulouse!

Onze Toulouse!

Het is 20 juli als ik een noodoproep uit het Oostendse asiel krijg.

Een poes die de dag ervoor binnengebracht werd is nu aan het bevallen...

Help!!

Een paar uur later haal ik 3 minikittentjes uit de transporter en een zacht mamatje.

Toulouse...

Ze is een prachtige en zorgzame mama die haar kleintjes met veel zorg omringt.

Nolleke, Nielks en Noah zijn prachtige schattekes.

Ze kennen alleen liefde en warmte in hun babytijd.

Mama loopt ze overal achterna, corrigeert ze als nodig en leert ze alles wat kleine poesjes moeten weten.
Nolleke heeft het lastig, we twijfelen of ze wel ziet ofdat ze een hersenletsel heeft.

Mogelijks is zij het kleintje dat onderweg nog geboren werd.

Maar de 3 babys worden mooie peuters en prachtige kleuters...

En de dag dat ze mama verlaten komt plots heel dichtbij.

2 dagen lang zoekt ze, Toulouse en begrijpt ze het niet.

Dan legt ze zich bij haar nieuwe situatie neer.

Ze woont bijna constant boven, ligt uren voor het venster en slaapt in de logeerkamer.

Ze is mager, broodmager en haar doen eten is heel moeilijk.

Het wordt een opdracht, een zware dagelijks weerkerende taak.

In oktober besluiten we haar toch te laten steriliseren en tegelijk te laten testen op leucose en aids.

Gelukkig, ze is kerngezond!

En langzaam aan, met heel veel liefde en geduld ontpopt Toulouse zich tot een katje met levenslust en energie!

Ze beweegt zich nu veel meer in de groep, eet en geniet van een plekje in de zon.

Boven ligt ze nog maar zelden meer, ons huis is nu vertrouwd, het gaat haar goed!

Met kerst weer een stap vooruit!

Ondanks de drukte en het kinderlawaai geniet Toulouse van het warmste plekje in huis, de salontafel voor de haard.

Drukte stoort haar niet, ze spint en kijkt en slaapt.

En in januari komt plots een warme telefoon...

Of Toulouse nog steeds een thuis zoekt?

Morgen is het dan zover, mijn mama Loesje vertrekt en gaat een heel eigen hoofdstuk in haar leven tegemoet!

Eerst wennen aan de kindjes en de hond des huizes.

Straks mag ze buiten en ik weet dat ze dit zalig zal vinden!

Ik wens haar een prachtleven toe!

Ze verdient het zo erg!!

Ik weet dat ik haar weer zal missen maar wil alleen dat mijn meid gelukkig is en een mooie kattentoekomst krijgt!

Dag lieverd van me,

Veel geluk!! xxx

Voor Balou...

Balou (Loutje...)

18 augustus 2010 - 13 januari 2011


...voor altijd in ons hart
want afscheid nemen, bestaat niet...

Dag lieve schat van me!

Dag ons engeltje, ons spinnertje, ons keppetje!

Geboren in augustus, gedropt in het asiel toen je amper 6 weekjes oud was.

Samen met Kaatje en Mowgli.

Jij met een grote bobbel op je buikje, Kaatje en Mowgli met grote angstoogjes.

En toen was er mama Femke!

En jullie kenden alleen liefde en warmte.

Jij genoot, je was een zottekontje!!

Je vloog de kamer door en crosste de zetels op en af.

Maar de bult in je buikje groeide en werd steeds groter, in een razendsnel tempo zakten steeds meer darmpjes in het grote gat.

Op den duur sleepte je buikje bijna over de grond en bij elke sprong werden we banger dat je zou haperen, dat je je zou kwetsen.

Maar je woog pas 700 gram, een operatie kon niet, nog niet.

En toen je groter werd kwam de kostprijs van zo'n grote ingreep een grote belemmering.

Gelukkig kreeg jij heel veel vrienden, heel veel mensen draagden jouw een warm hart toe en hielpen ons om de nodige centjes bijeen te sparen voor jouw operatie.

Operatie Balou was een feit!

Een wondermooi project, Femke en ik doodgelukkig dat we je een toekomst konden geven!

Met een klein hartje en toch vol vertrouwen liet ik je op 9 december in het grote dierenziekenhuis achter.

Je keek me aan en je spinde.

Ik brandde kaarsjes en kruiste mijn vingers op een goede afloop.

En met mij deden heel veel lieve dierenvrienden hetzefde, heel wat kaarsjes brandden voor jou, ons lieverdje!

Dolgelukkig was ik toen ik je op 11 december mocht ophalen, tranen van geluk, de hele rit naar huis.

We juichten, we waren gelukkig!

Maar we juichten te vroeg.

Een paar dagen voor kerst had je plots koorts, je wondje was mooi genezen maar geen risico's met jou dus meteen naar de dierenarts.

En terug antibioticum.

Vele controles, dagelijks medicatie, een opname bij de dierenarts en infuusjes...

Niets hielp, je had en bleef koorts hebben!

Op 3 januari heb ik je naar huis gehaald, voor altijd...

We hoopten en bleven hopen dat de koorts weg zou gaan, dat jij het zou redden, dat je zou genezen.

Je at je kleine korreltjes met zeevis (speciaal voor jou), je at gourmetjes en je spinde!

Je deed niks liever dan op schoot liggen en kopjes geven.

Of je bekeek het leven in ons drukke kattengezin vanop een stoel.

Altijd was je in de buurt van Boumie en van ons.

Je sliep zelfs op bed, tegen mij aan of je krulde je in mijn armen en we genoten allebei.

Maandag nog gaf ik baby Yorben een flesje en jij en Boumie lagen gezellig heel dicht tegen mij aan, spinnend, kopjes gevend, krullend tegen mijn vrije hand om toch geaaid en geknuffeld te worden.

Woensdag opnieuw controle bij dierenarts, niets wees erop dat je kleine lijfje het moeilijker kreeg.

Je had nog steeds koorts maar verder vonden we niets alarmerends.

Ja, soms was je onzindelijk en vond ik een felgeel klein plasje maar goed, dit deed je vroeger ook al af en toe.

Woensdagavond vond je een gezellig nieuw slaapplekje, de babysit vond je wel lekker liggen.

Eten wou je niet maar ik was niet gealarmeerd, de rit naar de dierenarts is immers altijd wat stress en ik was overtuigd dat je 's morgens wel zou eten.

Helaas, er was geen morgen, geen dagje meer met jou...

Toen ik opstond vond ik je levensloze lijfje, stilletjes naast de babysit.

Je oogjes stonden rustig, je gezichtje leek vredig...

Maar mijn kleine lieveling, ik ben je kwijt!!

Heel lang heb ik je in mijn armen gehouden, heel wat traantjes vielen op je zachte pelsje en heel wat zoentjes op je kleine koppie.

Uren later hebben mama Femke en ik samen afscheid van je genomen.

Roosjes van ons en onze spinnertjes gaan met je mee.

Een eigen plekje heb je nu, voor altijd bij ons en in ons hart.

En ik weet, jij leeft in de harten van heel veel mensen verder.

Je was een prachtig klein spinnertje en ik hou onvoorwaardelijk veel van je...

Vanavond branden in heel veel huizen en hartjes kaarsjes voor jou, ons wondermooi diertje!

Een dikke kus over alle grenzen heen voor jou!

En het liedje ... Afscheid nemen bestaat niet... speciaal voor jou!

Je mama's Femke en Chantal

Bart en Ludo

Nymphe en Balder

Kaatje, Boumie en alle spinnertjes ten huize Femke en Chantal

xxx

Beste wensen voor 2011!

Dag allemaal,

Ik wil jullie een wondermooi jaar toewensen!
Een jaar waarin een aantal van jullie dromen uitkomen en een aantal andere vorm krijgen.
Een jaar waarin je mag genieten van heel veel mooie en warme momenten.



Een jaar waarin mensen noch dieren pijn en verdriet hebben.
Waarin we rotsvast geloven in het goede!

Waar mensen stil staan bij hun geluk en de mensenkracht gebruiken om het leed bij hun medemens en bij de dieren te verlichten.
Allee, ik wens elk van jullie een sprookjesachtig mooi en warm 2011 toe!



Een jaar vol liefde voor de kleine en kwetsbare leventjes rond ons.
Vol warmte en gevoel en veel vechtlust!
Vol drang naar overleven, naar levenskwaliteit en naar de kans om te leven zoals ieder wezentje dit liefste wil.




Whoopie,
Hij wenst jullie warmte toe, een zachte plek om te slapen.
En het vermogen om in elke mens en in elk dier het goede te zien!








Pitou,
Hij wenst jullie een goede gezonheid!
Als geen ander weet hij wat het is om chronisch ziek te zijn.
Om dag in dag uit te snotteren, een dag goed en een dag ziek te zijn.
En ondanks alles toch vol levenslust!




Zorah,

Ze wenst jullie schoonheid toe!
Ontdek de pracht in elk levend wezentje, in elke mens, elk dier en elke plant.
Ze is zo zacht en zo mooi!




Pistache,
Hij wenst jullie genieten van knuffels en warme momenten toe!
Hij is een klein (groot uitgevallen) genietertje.
Kom niet te dichtbij, dan is hij overdonderd en weet niet wat te doen.
Maar laat zien dat je van hem houdt en je krijgt zoveel terug.




Misty,

Mijn eigenzinnige knuffelmie zendt jullie heel veel knuffels!
Genoeg om heel 2011 mee te vullen.
Zolang zij maar veilig in mijn armen weg kan duiken!
Mijn pantoffelheld...




Kwekkie,

Ze wenst jullie vertrouwen toe.
Ze leert elke dag bij, elke dag nog leert ze dat mensen soms wel te vertrouwen zijn.
En dit leerproces wil ze graag met jullie delen.




Fluzemuus,

Teder, kwetsbaar, mooi en zacht.
En toch, een eigen willetje heeft ze wel, deze dame!
Ze wenst jullie gedrevenheid om je dromen na te jagen!
Niet op te geven als je echt een doel voor ogen hebt.



Zwartje,

Hij wenst jullie een leven zonder angst toe, al is hij zelf doodsbang voor elk nieuw geluid.
Hij wil zo graag vertrouwen hebben maar zijn vertrouwen werd beschaamd, vroeger.
Hij wenst dat jullie je over zo'n littekens heen kunnen zetten en opnieuw kunnen vertrouwen en genieten van elke dag.


Tamino,

Zielsgenoot van me...
Je zegt zoveel met zo weinig.Je bent zo zacht, zo vol liefde.
Zoals jij je kleine kopje in mijn arm duwt, dat is pure liefde.
Als elke mens een beetje van jouw liefde heeft, dan wordt de wereld een paradijsje om te wonen!




Swiffer,

Je leert me steeds weer dat volmaakt zijn niet moet!
Hoe je gewoon gelukkig kunt zijn met je beperkingen, zoals jij geniet van je leventje...
Dit is zo puur, zo mooi.




Zelf wens ik jullie echte vriendschap toe,
zoals deze 2 kleine prutsen elkaar alle goeds toewensen, zo wens ik jullie ook alleen mooie momenten en ware vriendschap toe!



Zorgen voor elkaar,
in goed en bij pijn...






Ludo wenst jullie doorzettingsvermogen toe.
De kracht om door te gaan, om die helling op te raken.
Al is hij nog zo steil.

Mama Toulouse laat zien hoe zorg en warmte het leven kunnen veranderen.
Hoe een klein beetje warmte het leven een andere invulling kan geven...
Ze straalt gewoon!




Ons Baloutje,
hij wenst iedereen geluk toe!
Hij is doodziek maar klaagt niet.
Hij begroet iedereen met zacht gespin en een fijn miauwtje.
Hij plukt de dag,
elke dag opnieuw!






En
mijn
Boumie,

Hij is
het bewijs dat je
de dood in de ogen kunt kijken en toch weer kan opstaan...
Hij staat voor vechtlust, voor levenslust en voor liefde.
Hij is het wondertje van 2010, laat Balou ons wondertje voor 2011 zijn...
Op naar een warm en mooi jaar vol liefde!
Chantal