Net 24 uurtjes later...
Het blijft leeg en stil in huis!
Normaal lopen, springen, vliegen en crossen hier beneden nu vrolijke en schattige kittentjes rond.
En de allerkleinsten, die verblijven normaal in hun bench, dichtbij ons en krijgen volop aandacht.
Maar niet nu...
Niet na deze vreselijke diagnose...
Nu verblijft elk kitten in zijn eigen veilige plekje.
Het nestje van Spoetnik met zijn 4tjes in de logeerkamer.
Sheba alleen in de grote bench en piepkleine zieke Simba...
Het waren lange, bange uurtjes en tegelijk heb ik niet stilgezeten en vliegt de tijd.
Elk katje rond gaan en observeren en wegen.
Elke ruimte andere kleren, handen ontsmetten en handen + voorarmen en gezicht(als ze knuffelden) wassen met isobetadine zeep.
De wasmachine heeft nog niet stilgestaan, elk dekentje meermaals per dag vervangen, verse kleren voormij.
Ook de vaat stapelt zich op, elk klein voedingsrestje of potje onmiddelijk weg en vervangen.
Elk kitten zijn eigen observatieblaadje.
Alle medicatie die ik kan bedenken.
Voorlopig blijft de situatie idem.
Simbatje zit op mijn schoot terwijl ik dit typ (want hij verblijft in een kleine bench in onze bureau).
Hij braakt vandaag niet meer maar heeft wel nog vreselijke diarree!
Net heeft hij zelf een heel kleine hoeveelheid AD opgesabbeld.
Vandaag ook nog maar 1 x infuus gegeven.
Maar ik besef dat het erg kritiek blijft en het gevaar nog niet geweken is!
De anderen zijn voorlopig gelukkig ok!!!
Duimen dat dit zo blijft!!
Ze zijn ook allemaal bijgekomen, op Spoetnik na.
Hij krijgt nu dus ook AD bij!
Ze spelen en genieten van wat aandacht.
Op de zetel in hun kamer is het lekker zonnig en warm.
En ik kan het nog steeds niet geloven...
Ik blijf het vreselijk vinden, kleine Angel!
Zo onschuldig, zijn leventje moest nog beginnen!
Ik zie hem voor me, donderdag door het huis rennen, trap op en af, eten bij de groten, spelen en de krabpaal op klimmen.
Dan plots, op enkel uren tijd, niets meer...
Wat een verschrikkelijk virus!
Ik weet dat jullie met me meeduimen voor de 6 kleine spinners!
We blijven volhouden en hopen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten