Bongo, kleine ster!

Bongo heeft het niet gehaald...

Zondagmorgen had ik ern vertrouwen in...

Hoe anders werd hetzondagmiddag!

Het leven vloeide uit je weg, mijn kleine pruts.

Ik probeerde alles om je hier te houden, haalde alles wat ik had uit de kast.

Maar niets hielp...

Net als Blue een weekje geleden, verliet je ons.

En met Brammetje in mijn handen weet ik het even niet meer.

Waarom, waarom...

Het leek zo goed te gaan!

Jullie speelden en aten al zelfstandig, toen gisteren, plots, terugval, niets meer...

Ik zal je nooit vergeten kleine man!

Brammetje moet alleen verder...

gGisteren ook erge zorgen om Brammetje
Ik was zo bang hem ook te veorliezen.
Hij is zo teer, zo klein maar zo dapper!
Gelukkig vandaag lijkt hij beter te gaan!
Hij is alert en wil zelfs alweer spelen, hij begint en beetje zelf te eten en ik hoop en duim...
Ook ons Bobientje komt maar weinig bij.
Ze is zo ontzettend lief en grappig!
Ze weet wat ze wil, mijn kleine meid!
Ze kan nu ook de trap af, en vanavond hing ze in de krabpaal, geoon zalig om zien...
Maar als ze nu toch eindelijk eens bij zou komen!
Nog steeds geen 500 gram.
Toch, ze komt er, ze moet gewoon!

Kleine Gismo is vanaovnd naar zijn eigen thuis vertrokken, wat zal hij ook lekker verwend en vertroeteld worden.
Ik zal hem missen, mijn kleine vriend maar wens hem heeeel veel geluk toe!

Tijd om mijn kleine prutsen te verzorgen ...
Slaaplekker en duim met me mee!