Eindelijk,
het einde van de lange winter lijkt nu echt in zicht!
Het lente zonnetje doet ongelooflijk goed!
En als wij naar buiten gaan, dan zijn Zorah en Whoopie nooit ver uit de weg, zagen, zagen tot ze ook buiten mogen.
En dit lukt met hun leibandje heel vlotjes.
Zonder zou ik het niet aandurven, ben veel te bang mijn lieverds kwijt te raken.
Ook Fluzemuusje geniet van de zonnestraaltjes op haar pelsje.
Voor haar hoeft de tuin niet, gewoon in de zon, achter glas is best ok.
Is ons personeel nu buiten of binnen??
De voorbije week heel veel gewerkt en wat van de eerste zonnestraaltjes geprofiteerd.
En natuurlijk volop genoten van de capriolen van mijn spinners.
Pitou terug last van zijn chronisch niesziekte en weer aan het snotteren.
Hopelijk lukt het om nog een tijdje te wachten met antibioticum, dus ben ik weer zijn neusje an het spoelen.
En Pitou, hij haat het wel hoor maar voor een snoepje kan er veel.
Hij springt tegen de venster op als hij buiten blaadjes ziet bewegen, vliegt de krabpaal op als hij daar zin in krijgt en rent voor me de trap op als ik naar boven ga.
Hij is nu echt helemaal hersteld en ondanks alle zorg die we hadden durf ik te zeggen dat het geslaagd is!
Ik kan het bijna niet geloven maar het is echt waar.
Hij is ons eerste wondertje dit jaar.
Deze week gaan we nog eens bij de dierenarts langs voor controle en mogelijks castratie.
Volgende week komt Guido langs, misschien krijgt mijn kleine Farinelli dan een eigen thuis...
Als het klikt en als hij met kleine Whoopie overweg kan.
Als het klikt en als hij met kleine Whoopie overweg kan.
Dus duimen!!
En nu, nog even genieten van ons wonderkatje!
Fijne zondagavond!
Kattenknuffels,
Chantal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten