Afscheid nemen, het blijft een speciaal gevoel

Dag Babys van me!

Kleine liefjes worden groter,

Kleine spinnertjes kunnen op eigen pootjes staan,

Kleine schatjes verlaten het nest,

Kleine babykatjes worden groot...

Plots lijkt het een stuk stiller hier in huis.

Al hebben we nog heel wat kitties in opvang hoor!

Maar toch!

Frostie, Basiel, Aura en Garfield, ze verlieten één voor één en snel na elkaar hun babythuis.

Een nieuwe grote stap in hun leven!

Een mooie stap naar een eigen toekomst!

Een toekomst die ik ze keihard gun, een toekomst die ik elk van mijn spinnertjes toewens!

Tegelijk is het altijd weer raar om afscheid te nemen.

De voorbereiding, het boekje op orde brengen, een laatste keer mijn kleintje wegen en pelsje kammen, oortjes en oogjes nazien.

De laatste zoen, een laatste aaitje.

En dan de allerlaatste knuffel...

Daar gaan ze dan...

Ik zwaai tot de auto om de hoek verdwijnt, ik blijf nog even tegen de deurpost aanleunen.

Een diepe zucht en dan ga ik binnen.

Een traan glijdt langzaam langs mijn wang omlaag.

Boumie komt op me afgelopen, ik aai hem, zijn zachte pelsje voelt troostend aan.

Elk katje krijgt een aai over zijn koppie, een zoen, een blik vol liefde.

Traag en verloren loop ik naar de keuken, schenk me een glaasje cola in en mijmer over mijn kleinekes...

De kattenkopjes komen me troost bieden, miauwertjes vragen om aandacht.

Babykatjes klauteren langs mijn blote benen omhoog.

Het glaasje cola maakt plaats voor aaitjes en knuffels, voor lieve woordjes, voor katten!

Ik recht mijn rug, ruim de adoptiepapieren op en een glimlach verschijnt.

De rest van de dag blijf ik wachten op dat ene berichtje!

En dan komt het...

'Hey Chantal, alles supergoed verlopen! Het is of hij hier al jaren woont. Hij eet en heeft de weg naar het kattenbakje al gevonden. Hij doet niks dan spinnen, het is zalig...'

Berichtjes als deze toveren een lach op mijn gezicht.

Een verloren laatste traan rolt naar beneden maar ik straal.

Ik zing, ik huppel, ik voel me stukken lichter!

Pas nu kan ik opgelucht adem halen, pas nu voel ik me goed.

Ik ben zo gelukkig als één van onze kleine schatjes een eigen thuis heeft, een eigen gouden mandje!

En tegelijk gaat altijd een stukje van mijn hart met hen mee.

Steeds weer, altijd weer...

En, ik zou het niet anders willen!

Voor al mijn geadopteerde liefste spinnertjes en hun eigen warme adoptiegezinnetje.

Een "veel liefs" en "dank je wel" knuffel van een opvangmama die alleen het beste wil voor haar " baby's" en dolgelukkig is als een kleintje een warme toekomst krijgt!

Liefs,

Chantal